انقلاب اسلامی ایران در واقع پرتوی از انقلاب حسینی در روز عاشورا به شمار می رود . اهداف ، انگیزه ها ، شعارها ، شعورها و حتی زمان و مکان شروع جنبش عظیم مردم ولایتمدار ایران شاهدی بر این مدعا است . نجات اسلام .، احیاء ارزش های نبوی ، مبارزه و مقاومت در برابر ظلم و ستم و تسلیم نشدن در برابر زورمداران و زرپرستان ، اقامه امر به معروف و نهی از منکر و استقرار حکومتی مبتنی بر احکام و آمو.زه های اسلام ناب محمدی (ص) از جمله الهامات ارزنده ای است که انقلاب اسلامی ایران به رهبری مردی از تبار اهل بیت و سیدی از سلاله زهرای مرضیه (ع) امام روح الله الموسوی الخمینی (ره) از خروش انقلابی و خونین حسین بن علی (ع) در صحرای کربلا بهره گرفته است .
انقلابی که از همان ابتدا با الگوگیری از حادثه سرخ کربلا تولد یافت و این گرایش ناب را همچنان در تمام مسیر پر فراز و نشیب و حتی در برابر سنگین ترین تهاجمات نظامی ، اقتصادی و سیاسی در حفظ نموده و بر ان اصرار دارد .
قیامی که با شعار حماسی "نهضت ما حسینیه ، رهبر ما خمینیه " و رویکرد "هیهات منا الذله " پرچم عزت و افتخار حسینی و مبارزه همیشگی و جاودانه با ظلم ظالمین و ستم ستمکاران را برافراشت و به همه جهانیان با صراحت تمام و فریادی رسا اعلام کرد :
زیر بار ستم نمی کنیم زندگی جان فدا می کنیم در ره آزادگی
آن روز سرتاسر جهان به وضوح شنیدند و دیدند که جنس انقلاب اسلامی از جنس انقلاب های دیگر کشورها نیست . چرا که اهداف ، انگیزه ها ، باورها و شعارهای این دریای خروشان مردمی حاکی از سخنی نو ، پیامی تازه و دعوتی متفاوت است . توجه به شعار های رهبران انقلاب و همچنین مردم در تظاهرات و راهپیمایی ها و اعتراضات ، خود گویای چنین واقعیتی بود. شعارهایی چون :
خون حسین بن علی در دشت و هامون بنوشته فرمان مبارک با خط خون
پیمان نبندیم با ظالم و زور ای اهل عالم این است و دستور
الله و اکبر خمینی رهبر
*************
مرام پیروان دین حسینی است رهبر ما در این قیام خمینی است
مرگ بر پهلوی مرگ بر پهلوی
**************
هر کس که عدالت خواه است از قتل حسین آگاه است این منطق ثار الله است
بشنو ز شه فرزانه این نغمه جاویدانه مرگ شرافتمندانه
بهتر بود زین زندگانی بنما زقرآن پشتیبانی
**************
حسین ، راه تورا ، از دل و جان ما برگزیدیم ، گرفتار یزیدیم
نظر کن تو به ایران ، به این خلق مسلمان
**************
ما لشگر خمینی ، با نهضت حسینی ، از پا نمی نشینیم
تا لحظه شهادت ، جز این ره سعادت ، راهی نمی گزینیم
بنابر این موتور متحرکه انقلاب خمینی نهضت پیروز حسین بن علی (ع) بود و همین امر رمز پیروزی ، استمرار و سربلندی ایران اسلامی در جهان کفر زده امروز است . اگر رزمندگان سلحشور و فرزندان شجاع این ملت توانستند یک تنه در برابر جنگ جهانی هشت ساله استکبار و استعمار که به منظور نابودی نظام اسلامی و تحقیر اسلام بر کشور امیر المومنین (ع) ایران اسلامی تحمیل شد سربلند و پیروز به درآیند نبود جز اتکال آنان به خدای بزرگ و ارادت و توسل انان به ائمه اطهار (ع) بخصوص ابا عبد الله الحسین (ع) و عشق به کربلای آن امام عزیز .
لحظه لحظه 8 سال دفاع مقدس با ذکر یا حسین ، کربلا ، عاشورا , یا زهرا ، یا زینیب ، یا ابالفضل ، یا مهدی و... قرین بود و رزمنگان اسلام با پیشانی بند" یا حسین" و با اقتدا به شهدای کربلا و رو حیه شهادت طلبی و با شعار" هیهات منا الذله" و " حسین حسین شعا ماست ، شهادت افتخار ماست " فتنه دشمن را به خودشان برگردانده و و غرور شیطانی آنان را در هم شکستند .
و چه زیبا فرمود پیر فرزانه ، حضرت امام خمینی (ره) :
انقلاب اسلامی ایران پرتوی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی است ، کربلا کاخ ستمگری را با خون در هم کوبید و کربلای ما کاخ سلطنت شیطانی را فرو ریخت .
حضرت ابو الفضل العباس (ع) همانطور که از نام مبارکشان پیدا ست منبع و مجمع تمام فضایل انسانی و اخلاقی بودند . شخصیتی والامقام که در دامن عصمت علوی ، حسنی و حسینی بزرگ شده و هاله ای از نور اهل بیت او را فرا گرفته است . او که در عبادت ، سخاوت ، شجاعت ، وفا ، ایثار و ادب و مهمتر از همه ولایتمداری یگانه بود و ممتاز ترین نمره را در کلاس عشق به دست آورده بود . عشق است اباالفضل یعنی اقتدا در تمام زیبا ییهای معنوی و فضایل اخلاقی به شخصیت والای قمر بنی هاشم (ع) . یعنی آنگونه باشیم که او می خواهد و توقع دارد . اگر رفتار ما بگونه باشد که با آرمان های آن حماسه ساز قهرمان عشق متناقض باشد بدیهی است در عشق خود صادق نیستیم و باید تجدید نظر بکنیم .
حضرت عباس همواره خود را فدایی راه امامت و ولایت می دانست و روز عاشورا آن را با خون خود امضا کرد . او مظهر ایثار و فداکاری بود تا آنجا که از کنار دریا لب تشنه برگشت و نهایتا هم با عطش شهید شد . او وجودش را و زندگیش را وقف امام زمانش کرده بود .
در جریان اسارت اهل بیت ،راوی می گوید: در بین سرهای بریده شهدا که روی نیزه ها در معرض تماشا قرار داده شده بودند از دور سر بریدهای که آثار عبادت زیاد و سجده های طولانی روی پیشانیش نقش بسته بود نظرم را جلب کرد . کنجکاو شدم . جلوتر رفتم و از یکی از نگهبانان پرسیدم این سر نورانی متعلق به کیست و او در جواب گفت : این سر بریده عباس ابن علی ابن ابی طالب (ع) است .
بیا رسم عاشقی را رعایت کنیم
بین عاشورا و انتظار پیوندی عمیق و ناگسستنی است . در واقع می توان گفت انتظاربر گرفته و استمرار قیام سید الشهدا (ع) در کربلا است و پیروان اهل بیت (ع) همواره با اقتدا به عاشورا و الگوگیری از آن حماسه بزرگ چشم به افقی روشن و صبحی صادق دارند و با کوله بارایمان ، شهادت طلبی و ایثار چشم انتظار منتقم ثار الله هستند . این پیوند به روشنی در روایات وارده از اهل بیت (ع) از زوایای گوناگون مطرح شده است که برخی سر فصل های آن را تقدیم دوستان عزیز می کنم :
1 - مهدی (ع) فرزند حسین (ع) است .
2 - مهدی (ع) خونخواه و منتقم حسین (ع) است.
3 - نام و یاد امام حسین (ع) اولین کلام و ندای مهدی موعود (ع) هنگام ظهور است .
4 - شعار یاران حضرت حجت ( ع) چیزی نیست جز : یا لثارات الحسین
5 - ظهور حضرت مهدی (ع) در روز عاشورا واقع خواهد شد .
6 - طبق روایتی از امام عسکری ( ع) امام حسین (ع) در رکاب حضرت مهدی (ع) رجعت کرده با اهدافی مشترک و یارانی مشترک پرچم ایمان و عدالت را در سرتاسر گیتی به اهتزاز در خواهند آورد و گلبانگ ملکوتی لا اله الا الله و محمد رسول الله را در جهان طنین انداز خواهند فرمود.
امام حسین (ع) به اعتبار مقام امامت و عصمت در تمام فضایل اخلاقی و انسانی دارای بالا ترین جایگاه بودند .آن حضرت در کنار همه صفات متعالی از نظر محبت به خانواده مهر ورزی به همسر و فرزندان نیز فوق العاده بودند . چنانچه آن امام رئوف در شعری لطیف و بسیار ظریف نهایت عشق و علاقه خود به خانواده خویش را بیان نموده اند که ترجمه آن چنین است :
{به جانت سوگند که همانا من خانه ای را عشق می ورزم که دخترم " سکینه " و همسرم " رباب " در آن باشند .
آن دو محبوب من هستند و در راه دوستی آنان از تمام مال خود خود می گذرم و به سرزنش دیگران در این زمینه نیز توجه نخواهم کرد . ....}
اما عشق به خدا سرآمد همه عشق ها است و حسین (ع) برای نیل به رضای الهی نه تنها از اهل و عیال که از خود نیز گذشت و همین رمز جادانگی اوست .
امام حسین (ع) رویکرد و گرایش مردم در بندگی و پرستش خدا را سه نوع میداند :
1 - پرستش تجاری: این رویکرد حاصل عمل کسانی است که بندگی و عبادت خدای را به خاطر کسب امتیاز و به دست آوردن ثواب الهی و نهایتا بهره مندی از بهشت جاودان خداوند انجام می دهند . این کار در واقع نوعی معامله با پروردگار است . نماز ، عبادت ، بندگی و اطاعت در مقابل مزد و اجری است که به او تعلق خواهد گرفت .
2 - پرستش بردگان : برخی نیز بندگی خدا را بخوبی انجام می دهند و تمام همت و تلاش خود را برای انجام فرامین الهی و ترک محرمات بکار می برند اما آنچه آنان را به این کار وا می دارد ترس و وحشتی است که از عذاب الهی و آتش جهنم دارند .
3 - پرستش آزادگان : گروهی از بندگان خدا نیز التزام عملی به دستورات الهی و تسلیم بودن در برابر خدا را همواره نصب العین خویش قرار داده وزندگی و مرگ خویش را بر اساس رضایت الهی تنظیم می کنند اما نه به طمع بهشت و یا ترس از جهنم ، بلکه فقط به خاطر آنکه خدای بزرگ را شایسته پرستش و سپاس می دانند . واین بالاترین نوع عبادت است .
تحف العقول / 175
سفره حضرت ابوالفضل ، حضرت رقیه ، امام حسین و..... بسیاری مقوله های دیگر از جمله آداب و رسومی هستند که بین ما مسلمانان رایج است و در برخی موارد انقدر پر رنگ میشوند که جای واجبات را می گیرند ، یعنی آنقدر که به این رسم و رسوم اهمیت می دهیم به حلال و حرام خدا توجه نداریم . شاید برای شما هم سوال ایجاد شده باشد که این رسم ها آن هم با این وضع امروزی که بعضی از انها به مجلس عروسی شباهت دارد تا یک مجلس مذهبی ،ریشه هم دارند ؟ ایا در اموزه های دینی جایگاهی دارند یا نه ؟ برای این که به پاسخ این سوال برسیم دست به دامن فیلسوف متفکری می شویم که امام راحل (ره) او را حاصل عمر خود خواند و کتاب های اورا صد در صد تایید نمود . شهید مطهری را می گویم . ایشان در یکی از کتاب های خود مینویسد :
خبلی چیزها است که بدعت است و یکی از انها سفره ابوالفضل است ...ما یک چنین چیزهایی در اسلام نداریم .یک مطلب هست که یک کار خیری بکنید، مثلا فقرا را اطعام کنید ثواب دارد بعد ثابش را نثار حضرت رسول یا حضرت زهرا ویا هرکدام از معصومین یا اولیاء خدا مثل حضرت ابوالفضل یا ....کنید . اما اینکه سفره ای بیندازید و آداب و تشریفات خاصی داشته باشد جزء آداب اسلامی نیست و اگر کسی این کارها را به عنوان دستور دینی و اداب اسلامی بداند و انجام دهد بدعت کرده و بدعت حرام است .
"وتر الموتور" به معنای مصیبت زده و مظلومی است که انتقام او گرفته نشده است . حال سوالی پیش می آید و آن این است که مگر انتقام آن حضرت و سایر شهدای گرانقدر و مظلوم کربلا در جریان قیام مختار گرفته نشد ؟ پس چگونه در این فراز از زیارت عاشورا تعبیر" انتقام گرفته نشده" برای امام (ع) بکار رفته است .؟
پاسخ : انچه مختار انجام داد انتقام خون به ناحق ریخته شده امام حسین (ع) به عنوان شخص حقیقی به حساب می اید که از آن به" مصیبت عظیم "تعبیر می شود اما ما همچنان در انتظار انتقام" مصیبت اعظم" که همانا غصب خلافت و امامت آن حضرت و سایر معصومین (ع) است قرار داریم که انشا الله با دستان مبا رک صاحب الامر امام زمان (ع) محقق خواهد شد .از این رو در زیارت عاشورا می خوانیم:
فا سئل الله الذی اکرم به مقامک و اکرمنی بک ان یرزقنی طلب ثاری مع امام هدی ظاهر ناطق بالحق منکم .........
السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره
"ثارالله " که به معنای " خون خدا " است مفهوم بسیار عمیقی دارد . تعبیر خون خدا برای اباعبدالله الحسین (ع) تشبیه بسیار ظریف ، دقیق و عمیقی است و ریشه در مفاهیم انسان شناسی دینی و قرانی دارد .
رابطه امام حسین (ع) و جامعه انسانی مانند رابطه " خون " با " پیکر " است . یعنی امام حسین (ع) و قیام شکوهمندش مایه حیات انسانیت ، عامل بقای آیین الهی و ضامن استمرار حیات طیبه الهی است .
آری ، همانگونه که خون رگه حیاتی انسانی است ،حسین بن علی (ع) هم رگه حیاتی اسلام و آموزه های دینی و اخلاقی است . از این روست که آن حضرت با صفت متعالی ثارالله شناخته شده است .
