راستی رفاقت چیه ؟ رسم رفاقت کدومه ، لابد هر کدومتون بر مبنای نگاه خاصی که به این مسئله دارین پاسخ هایی برای این سوال می دین . اما من می خوام آداب رفاقت رو از زبان کسایی بگم که خودشون دررفاقت با انسان ها سنگ تموم گذاشتن و به خاطر اونا حتی از جونشون هم مایه گذاشتن . این شما و این هم چند تا از  رسم و رسوم رفاقت درست از نگاه اونهایی که همه مون دوستشون داریم وبزرگترین آرزومون اینه که در دنیا و آخرت یه نگاهی به ما بکنن که :

به ذره گر نظر لطف بو تراب کند

به آسمان رود و کار آفتاب کند  

1- در دوستی با رفیقت افراط مکن چون ممکن است روزی دشمنت گردد.

                                                             حضرت علی (ع)

2- تمام اسرار دلت را به رفیقت نگو

                                                                                                              امام صادق (ع)
3- بردوستی کسی حساب مکن مگر اینکه اورا سه بار به خشم آورده و عکس العملش را دیده باشی

                                                                                                             حضرت علی( ع)
3- با افراد دیندارو آگاه رفاقت کن .اگر این گونه افراد را پیدا نکردی تنهایی برایت مطمئن تر و بهتر است

                                                                                                             امام سجاد (ع)
4- با افراد دانشمندو عاقل دوستی برقرار قرار نما تا روحت زنده شده و شخصیتت بالا رود

                                                                                                             امام علی (ع)
5- در برابر دوستت فروتن بوده و به او وفادار باش

                                                                                                             امام علی (ع)
6- دوست تو کسی است که تورا از انجام بدیها بازدارد

                                                                                                             امام علی (ع)

7- سعی کن با افراد فقیر رفاقت کرده و آنها را دوست داشته باشی

                                                                                                             امام علی (ع)
8- بهترین دوست کسی است که عیبهای تو را به تو هدیه کند

                                                                                                             امام صادق (ع)
9- با دروغگو رفاقت مکن چون مثل سراب ، دور رانزدیک و نزدیک را برایت دور نشان میدهد . با بخیل دوست مباش که در هنگام نیاز به دردت نمی خورد .با فاسق و گنهکار طرح دوستی مینداز که تورا به یک لقمه نانی یا کمتر از آن بفروشد .با احمق و بی خرد رفیق نباش که او به خاطر بی عقلی به جای سود زیان رساند و  کسی را که از خانواده و بستگانش قهر کرده است به دوستی نگیر که او همواره  مورد لعنت خداوند است

                                                                                                               امام باقر (ع)
10- از افراد پست و فرومایه و بی آبرو بپرهیز که دوستی با آنان دل مردگی می آورد.

                                                                                                          پیغمبر اسلام (ص)
11-بهترین دوست کسی است که وقتی اورا دیدی به یاد خدا بیفتی . سخن خوب گفته و تو را به کارهای خیر و خدا پسند فرا بخواند وبا رفتار خوب خویش تو را به آخرت علاقمند نماید

                                                                                                           رسول خدا (ص)
12-در عالم دوستی این چند چیز مهم است : عدالت و انصاف با همدیگر - عطوفت و مهربانی نسبت به هم و دوری از بغض و حسد

                                                                                                             امام صادق (ع) 
 13-با دشمن دوستت رفاقت مکن چرا که این کار دشمنی با دوستت به حساب می آید. 
                                                                                                             امام علی (ع)

14-  هرگز سخن زشت و بیهوده مگو ،ر چه برای خود می خواهی برای دیگران نیز بخواه و هر آنچه برای خویش ناپسند داری برای دیگران نیز ناپسند بدان.                                                                              امام علی (ع)

15 - هرگز با کسی که همنشینی با او ،دین و اعتقادات مذهبیت را از دستت می گیرد همنشین مشو.
                                                                                                            امام علی (ع)یزیاین است که آن چیز را با اخلاق بد و روی ترش به او بدهی

                                                                                                           امام علی (ع)

بسم الله الرحمن الرحیم 
مطالب زیر نقدهایی است که در زمان اکران فیلم سینمایی اخراجی ها در سال1386 در این وبلاگ آوردم و البته در رسانه ها نیز به نوعی معکس شد . تکرارپخش این فیلم در اواخر تیر ماه امسال  در تلویزیون ، بهانه ای شد تا مجددا  نقد های وارده بر آن فیلم و گارگردان آن در معرض دید و قضاوت دوستان عزیز قرار دهم .
مقاله اول : 

آقا مسعود، از تو بعید بود!

بالاخره پس از هیاهو و جنجال تبلیغاتی فراوان فیلم سینمایی" اخراجی ها " اولین فیلم بلند مسعود ده نمکی در سینماهای کشور اکران شد . بنده هم مثل خیلی از افراد از قبل با ایده ها ،  افکارو دغدغه ها ی اقای ده نمکی آشنابودم . دیدگاهایی ارزشی و البته بعضا تند اما از سر درد و سوز .با دیدن فیلم اخراجی ها ناخوداگاه ایه ای از قران کریم در ذهنم نقش بست و هر چه از  زمان نمایش  فیلم  سپری می شد محتوای آیه پررنگ تر و ملموس تر می نمود .

ولئن سئلتهم لیقولن انما نخوض و نلعب قل ابالله و رسوله تستهزئون؟
جریان از این قرار بود  که تعدادی از رزمندگان اسلام در جریان جنگ سخت و طاقت فرسای تبوک  به خاطر اینکه مرعوب تبلیغات دشمنان و شرایط خاص آن زمان شده بودند در بین صحبت هایشان هر از چند گاهی باورها و اعتقادات اسلامی را  مورد طعن قرار داده و با مطرح ساختن برخی مسائل باعث دلسردی نیروها ی اسلام و تضعیف روحیه انان می شدند . پیامبر پس از اطلاع از قضیه روی به انان کرد و ضمن تقبیح این کار از انان توضیح خواست . این افراد به رسول خدا عرضه داشتند : یا رسول الله نگران نباشید ما نظر بدی نداریم فقط خواستیم مقداری شوخی و مزاح کرده باشیم . در این هنگام آیه فوق نازل شد که ای رسول من به این افراد بگو آیا با خدا و رسول او هم سر شوخی دارند . ایا با ارزشهای اسلامی و اخلاقی هم سر مزاح دارند ؟
نمی دانم انگیزه اقای ده نمکی از ساخت و عرضه این فیلم چه بوده و چه هدفی را دنبال می کند اما همینقدر می دانم با نمایش این فیلم ، اولین سوالی که در ذهن هر بییننده خالی الذهن، بخصوص نسل امروز که حماسه دفاع مقدس را درک نکرده اند ، این است که آیا جبهه و جنگی که  مایه مباهات امام راحل (ره) و قبله گاه اولیاء الهی از قبیل حضرت آیه الله بهاءالدینی (ره) و میرزا اقا جواد تهرانی (ره) و بسیاری از اهل دل بود و مظهر مقلب القلوب و الابصار و محول الحول و الاحوال خداوندی ، همین بود که یک رزمنده بسیجی که خود یادگار دفاع مقدس است  در فیلمش اورده است ؟

اتفاقا همین سوال را فرزندانم پس از دیدن فیلم از من کردند . من یک لحظه بهتم زد که در پاسخ چه بگویم .قبلا فیلم های مشابهی مثل" لیلی با من است " و برخی سریال های تلویزیونی را دیده بودم و استدلالم این بود که سازندگان این فیلم ها از نزدیک جبهه را درک نکرده اند و با فضای ملکوتی آن بیگانه هستند . اما راجع به ده نمکی چه بگویم ؟ کسی که ارتباط قلبی ، عملی و قلمی او با جبهه و جنگ زبانزد است . او خود درد کشیده است و با با حماسه های این دوران مقدس عجین است . و اتفاقا نقطه شگفت همین جاست .
مازیاران چشم یاری داشتیم          خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
ناچار به فرزندانم چنین پاسخ دادم :جبهه ای که من و امثال من دیده بودیم با جبهه ای که آقا مسعود ده نمکی به نمایش در اورده زمین تا آسمان متفاوت است .نمی خواهم بگویم بچه های جبهه تافته جدابافته و پاک و معصوم بودند . لکن این را ادعا می کنم در فضای جبهه چنان معنویت , عرفان ، سلوک و در یک کلمه نور الهی طنین انداز بود که هر چیز دیگر را تحت الشعاع خود قرار میداد و هرکس با هر سابقه و تفکری محو این نور  می شد و در پرتو نور معنویت قرارمی گرفت .
بر خلاف آنچه در فیلم مورد  اصرارقرار گرفته و متآسفانه بجز یکی دو صحنه تا آخر فیلم روی آن پافشاری شده است جوانان و نوجوانان   در اوج آرزوها ، هوسها و خواسته های خود را زیر پا گذاشته و به " فرمان خمینی "، " در لشگرحسینی " سر از پا نشناخته جان  خود را در طبق اخلاص می گذاشتند. و این وجه غالب جبهه بود .خلوص ، ایثار ، ایمان ، انجام تکلیف ، حفظ اسلام و انقلاب و لبیک به خمینی حرف اول و آخر رزمندگان بود بسیاری از بچه های جبهه برای فرار از گناه و تمرین مبارزه با نفس به جبهه امده بودند و الحق که در این مصاف نمره عالی گرفتند .

 یادم نمی رود برخی از آنان علیرغم اینکه دلشان برای خانواده و بستگانشان تنگ شده بود و امکان رفتن به مرخصی هم برایشان میسر بود از این کار سر باز می زدند و میگفتند ، می ترسیم در شهر و کاشانه آلوده دنیا شویم و نوری که خداوند در دلمان روشن کرده با دیدن صحنه های نکبت بار معصیت و شعله های سر کش گناه کم سو شود .

فیلم اخراجی ها نگاه نامناسبی به حضور روحانیت در جبهه دارد .حضور روحانیت در دفاع مقدس آنچنان که در اخراجی ها آمده است  کلیشه ای ، بی اثر ، بی ثمر وتصنعی نبود . بلکه بسیار موثر و کلیدی بود . آنان عمامه بر سر ، لباس رزم بر تن و اسلحه به دوش همگام و همراه با رزمندگان اسلام در دو جبهه فرهنگی و رزمی انجام وظیفه کرده و در تمام صحنه ها فعال و موثر بودند.در جبهه ای که من به یاد دارم شجاعت ، رشادت ، ایثار و تدبیر غالب بود اما جبهه ای که آقای ده نمکی به تصویرمی اورد بزدلی،  ترس ، بی انگیزگی ، ضعف روحیه ، بی برنامگی و بی تقوایی چند لات بی سرو پا تعمیم داده شده وخروجی آن  فضایی کاملا خلاف واقعیت است . بسیاری فرماندهان ،انسان هایی والا ، خود ساخته و نمونه کامل اخلاص ، وفا ، صفا ، سعه صدر ، مهرورزی و صلابت بودند نه بی منطق ، عصبی ، بی ظرفیت و تنگ نظر چنانکه متاسفانه در  فیلم چنین وانمود شده است  .چرا بچه های مظلوم  و بی ادعای تخریب افرادی عقب مانده و احساساتی معرفی میشوند ؟چرا خانواده معظم شهدا را افرادی التقاطی معرفی کرده و در یک دست آنان تسبیح و در یک دست آنان ابزار موسیقی قرار می دهیم ؟چرا عینک بد بینی و نگاه منفی خود را آنقدر تسری می دهیم که جلوه های ملکوتی و منحصر به فرد دفاع مقدس را تحت الشعاع ذهنیت خود قرار داده و در حق جبهه و جبهه ای ها جفا می کنیم ؟چرا خدای ناکرده حاضر می شویم  اعتقادات ، ارزشها و ارمان ها ی خود را به خاطر" گیشه " و" خنده چوب حراج بزنیم ؟راستی جابگاه زین الدین ها ، باکری ها ، حاج همت ها و سایر سرداران دفاع مقدس در کجای این فیلم است ؟آیا جای عشق به خدا ، امام ، دلهای کربلایی ، امام حسین ، ابوالفضل ، حضرت زهرا ، پیشانی بندها ، نماز جماعت های باحال ، نماز شب ها و راز و نیازها ی سحرگاهی ، دعاها و زیارت عاشوراها که انسان را از فرش به عرش می برد در فیلم خالی نیست ؟

چه اصراری هست همه فیلم را خرج آدم های لات و بی سر وپا کنیم و  و جبهه را متشکل ازمظاهرفساد جامعه ( لوطی ، قماریاز ، معتاد ، هوس ران و دزد و...) معرفی کنیم و آنگاه برای انکه در آخر فیلم پیامی داشته باشیم یکی دو نفر از آنها را قهرمان نشان داده و در مقابل ، شخصیت های مثبت فیلم را ریا کار ، فریب کار ،  عقب مانده و وامانده نشان دهیم

کمی بیندیشیم ، دل چه کسانی را می شکنیم تا دل چه افرادی را به دست بیاوریم ؟ آن هم به چه قیمتی و به چه بهانه ای ؟ امروز مردم دنیا جبهه را ازفیلم آقای ده نمکی خواهند شناخت همچانکه جامعه اسلامی تحت امر ولی فقیه را از فیلم " فقر و فحشای " او شناختند و البته که آنان استقبال خواهند کرد چرا که ما خواسته و نا خواسته حرف دل آنهارا میزنیم و آب به آسیاب دشمن می ریزیم /.دشمنان اسلام و انقلاب از نداشته های خود صدها فیلم وسریال می سازند و ما به داشته های خود پشت می کنیم . داشته هایی که روزگاری در" شلمچه " و جبهه از آن دم می زدیم .

آقامسعود ،  خودت هم خوب می دانی جنگ تمام نشده  بلکه اسلحه عوض شده . ما حق نداریم این اسلحه را به طرف نیروهای خودی نشانه بگیریم . مگر نمی بینی دشمن محاصره مان کرده است . مگر نمی بینی مولا تنهاست ؟ مگر نمی بینی حرف های آقا فقط و فقط در حد شعار تحویل گرفته می شود ؟ به حرمت امامی که به او عشق می ورزی ، شهدایی که داغشان را بر دل داری و به خاطر دلخوشی سند های زنده دفاع مقدس( جانبازان عزیز ) و به سوز دل " سید علی " با جبهه و جبهه ای ها مهربان تر باش . 

داش مجید و ،ای  ول 

مقاله دوم :

از روایت فتح تا اخراجی ها

یادداشت قبلی که راجع به فیلم اخراجی ها داشتم ( آقا مسعود از تو بعید بود ) با برخوردهای متفاوتی مواجه شد . برخی موافق، برخی مخالف و بعضی از دوستان هم تا دیدند نویسنده آخونده ،لطف شون رو شامل حالم کرده و به جای حرف حساب شروع کردند به متلک گفتن . خوب ما اخوندها به این وضعیت عادت داریم . یعنی همه جورش رو دیدیم و می بینیم و از این بابت نه تنها دلگیر نمی شیم که شاید ته دلمون کمی هم .... چرا که به قول شاعر :    

اگر با دیگرانش بود میلی           چرا جام مرا بشکست لیلی

برم سر اصل موضوع . داشتم بحث اخراجی ها رو فراموش می کردم که جایی دیدم شبکه ماهواره ای طنین که ماهیت ضد انقلابی و ضد ارزشی ان بر هیچکس پو شیده نیست با افتخار تمام مسئولیت پخش و توزیع فیلم آقا مسعود رو به عهده گرفته . خوب مبارک باشه انشا ء الله ، بالاخره یه جورایی باید رفاقت رو برقرار کرد دیگه . مهم نیست طرف کیه و چیه . مهم اکران  خوب فیلمه .  خوشایند مردمه .لابد استقبال مردم و کف و سوت اونا دلیلی بر مشروعیت و ارزشی بودن یه کاره ،  رزمنده دیروز و حزب اللهی داغ و متعصب ما  هم پا به پای فیلمش اون طرف مرز ها با کف و سوت مردم حال میکنه و حسابی از این که اینقدر تحویلش میگیرن خوشحاله و در پوست خودش نمی گنچه .اگر هم به اخراجی های 2 در داخل کشور اجازه اکران نمی دن ،غصه نداره .پس فکر میکنی دوستان ما در کشو.رهای دیگر که تا به حال به خون ما تشنه بودند چکاره هستند .اخراجی ها که مثل روایت فتح نیست که همه اش صحبت از بزم  عارفانه ،رقص خون وپروازدر ملکوت وحال و هوای یه مشت بچه های اسمانی داشته باشد . الان وضع عوض شده باید جبهه رو امروزی تعریف کنیم . جوری اون رو نشون بدیم که یه موقع کسی فکر نکنه یه بچه 13 ساله میتونه با حضور در دانشگاه جبهه به مدال پر افتخار رهبری برسه ،اون هم رهبری که کسی مثل امام راحل اولین نفری باشد که با او بیعت میکنه . اصلا بی خیال شب های عاشورایی عملیات ، بی خیال رقابت برای شهادت فی سبیل الله ،بی خیال چفیه ها و پیشانی بندهای بهشتی ، بی خیال اینکه در سنگرها مینوشتند: اینجا رسمه برای نماز شب بیدار میشیم هر کس ناراحته اینجا نخوابه ، کی گفته بچه های دوکوهه هر کدام برای خودشون قبری کنده بودند و نیمه شب به بعد داخل قبرها میرفتند و برای خودشون حال می کردند . تو خیلی از سنگرها اجازه غیبت کردن و پشت سر این و اون حرف زدن رو به هیچکس نمی دادند .نماز های با حال ، زیارت عاشورا و دعای کمیل و ندبه و حلقه های انس و......اینها دیگه الان مشتری نداره. کی گفته جبهه ما مدیون بچه های با غیرت مسجدیه ؟ کی گفته فضای غالب جبهه معنویت بود ؟ کی گفته بچه ها جهاد اکبر و اصغر رو با هم تجربه میکردند ؟ و کی گفته عشق به خدا و ائمه و امام حسین و حضرت زهرا بود که ما رو پیروز کرد والا از نظر نیر و مهمات و ادوات و سلاح ،دشمن صدها بربر ما بود . اصلا بود که بود . الان و چه به این حرف ها . الان اونچه که مهمه اینه  تو سایت ها و ماهواره ها و روزنامه ها ، همه و همه بدونن که ما عوض شدیم . همه اش که نباید جبهه را با عینک شهید آوینی و روایت فتح دید . از این به بعد ما میگیم جبهه چی بود و  چی نبود  .  هرکس هم که انتقادی بکنه و نقدی بزنه سریع متهمش می کنیم و انگ بهش می زنیم ومیگیم اینا متعصب هستند . اینا جامعه رو درک نمی کنند و.....
 راستی دوستان، چقدر دلم برای شهید اوینی گرفته ، باید یه دور دیگه روایت فتحش رو ببینم .

در روایات خوانده بودیم که در مشرق زمین  مردی با اراده و مصمم با یارانی جان برکف و ایثارگر از قم قیام کرده و بساط ظلم و ستم را ریشه کن خواهد نمود . شنیده بودیم یکی از بزرگان وقتی با شروع نهضت امام (ره) مردد شده و نسبت به نتیجه قیام نا امید بوده ، وقتی تفالی به قرآن کریم می زند ، با  این آیه شریفه مواجه می شود  لا تیاسوا من روح الله " از روح الله مایوس نشوید .
 بودیم و دیدیم چگونه دست خدا از آستین آیت الله العظمی ، امام ، سید روح الله خمینی ، درآمد و بساط سلطنت ضد دینی و  فاسد پهلوی را در هم پیچید و عالم و آدم را مات و متحیرساخت . تعبیر جالبی آن روز ها در رسانه های دنیا بخصوص دنیای عرب ،نقش بست و آن این بود :
ان الخمینی حیر الغرب و ازعج الشرق و احرج العرب و شغل العالم

خمینی ، با قیام خود ، غرب را متحیر کرد ، شرق را در تنگنا افکند ،عرب را به زحمت و تکاپو انداخت و توجه تمام دنیا را به سمت خود جلب کرده و مسئله روز عالم شد .

 آن روز امام، با صلابت تمام فرمود : ما انقلابمان را به تمام دنیا صادر خواهیم کرد . بعضی از کوته فکران این حرف را به تمسخر گرفته و گفتند : خمینی با دست خالی و در مواجهه با یک دنیا دشمن و غول رسانه ای چه خواهد کرد ؟

اما خدا اراده کرده بود پیام انقلاب اسلامی جهانی شده , شیعه اثنی عشری و ارادتمندان مولا علی (ع) از انزوا و غربت و مظلومیت بیرون آمده و نور اهل بیت عصمت و طهارت دنیا را روشن کند.پس از امام ، آیت الله " سید علی "  خامنه ای سلاله ای دیگراز زریه زهرای مرضیه (س) سکاندار این کشتی نجات شد و در این دنیای طوفان زده و استکباری پرچم آزادگی و عزت را برافراشته و مدل نو و تازه ای از مدیریت اسلامی ، پویا و روز آمد را به نمایش گذاشت و چون خورشیدی برتارک اسلام عزیز و ایران اسلامی درخشید و می درخشد .

در بخش دیگری از جغرافیای اسلام ، آزاده ای دیگر قد برافراشته و با سکوت مدبرانه و قیام قاطعانه و آرامشی الهی دشمنان را به تعظیم و کرنش در برابر خود وادار کرد و او کسی نیست جز حضرت آیت الله العظمی ،سید علی سیستانی که عرصه را بر متجاوزین امریکایی و انگلیسی در عراق تنگ کرده و قدرت و شوکت مرجعیت دینی را به رخ انان می کشد . پیش از او نیزمتفکر و اندیشمند برجسته ، حضرت ایت الله سید محمد باقر صدر و مبارز نستوه ،آیت الله سید محمدباقر حکیم پس از عمری مبارزه و جهاد خالصانه ، جان خود را در راه اعتلای اسلام عزیز فدا کردند .

آن سوی دیگر ، در لبنان ، چهره محبوب و مقتدر ، سید حسن نصر الله ، مرید و شاگردفرهیخته امام سید موسی صدر، رهبر شیعیان لبنان که سال هاست قربانی توطئه دشمنان شده و از سرنوشت او خبری در دست نیست ، علم جهاد علیه دشمنان اسلام را بر داشته و بااتکال به خداوند بزرگ و ایمان راسخ ، الهام از نفس ملکوتی اجداد بزرگوارش ، الگوی گیری از انقلاب اسلامی ایران و تاسی به امام راحل و رهبرمعظم انقلاب ، حضرت آیت الله خامنه ای ، اسرائیل جنایت کارو غاصب را به زانو درآورده است .

 آری ، امروز پرچم اسلام در دستان پرتوان فرزندان زهرا (س) و سیراب شده گان ازچشمه همیشه جاری " کوثر " است تا زمینه را برای حکومت عدل مهدوی و ظهور منتقم حقیقی وعدالت گسترجهان ، مهدی فاطمه (ع) فراهم کنند .بی جا نیست که رسانه های دنیا به اینجا رسیده اند که:تزلزلوا فی العالم ارباب عمائم السوداء ، صاحبان

 عمامه های سیاه ، دنیا را به لرزه درآورده اند . پس یک بار دیگر این سوره نورانی قران را مرور کنیم : 

                                                                              بسم الله الرحمن الرحیم         

انا اعطیناک الکوثر ، فصل لربک وانحر ، ان شانئک هو الابتر

صدق الله العلی العظیم

یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

این روزا و شبا نام ، یاد  و عطر نجف به مشام می رسه و هر کس سعی داره یه جوری ارادت شو به مولا ابراز کنه ، مولایی که یه بچه مسلمون با ذکر قشنگ یا علی زبون وا می کنه و اگه بتونه خودش رو در خط" علی" و بچه های "علی "که همون صراط مستقیم  است که در نماز از خدا می خوایم ذکر آخرش هم"یاعلی" است . حالا من بچه طلبه هم هوس کردم از علی بگم ، اما من کجا و از علی گفتن کجا ؟ من چی بگم در باره کسی که اولین مردی بود که به پیغمبر ایمان آورد و تا آخرین لحظه عمر آن بزرگوار دوشادوش با ایشان و به عنوان یک فدایی جان برکف کنار پیغمبر بود و بعد از رحلت ایشان نیز در ادامه راه و هدف رسول الله از هیچ تلاشی فروگذار نکرد .

من چه بنویسم درباره ابرمردی که پیغمبر خاتم (ص) می فرماید : یا علی ، تو را نشناخت مگر خدا و من ، چه بنویسم در باره شخصیتی که بیش از 300  آیه قران در باره و یا در شان او نازل شده ، در باره کسی که زیباترین مرد تاریخ است ، او که زیباترین حسب و نسب را داراست ، چرا که هم از ناحیه پدر و هم از ناحیه مادر به بنی هاشم برمی گردد .

 زیباترین تولد را دارد ، چرا که در این عالم خلقت تنها موجودی که افتخار دارد در خانه کعبه به دنیا آمده است " علی (ع) " است و بس .

 زیباترین نام را دارد ، چرا که نام مبارک " علی " از نام خدا " اعلی " گرفته شده است

 زیباترین روایات در باره او وارد شده و صفات برجسته ای مانند ، مولای مومنین ، برادر و وزیر ، صاحب ذریه پیغمبر از طرف رسول الله (ص) در باره او گفته شده است ،

 همو که اگر مردم بر محبت و ولایتش اجماع می کردند ، خداوند ، هرگز آتش جهنم را خلق نمی کرد . همو که ساقی کوثر است و در روز قیامت اهل بهشت جواز ورود به بهشت را از او می گیرند .

 همو که مرز بین ایمان و نفاق دوستی اوست . همو که نگاه به چهره مبارکش و یادآوری و ذکر نامش عبادت است و ایمان هیچ کس کامل نمی شود ، مگر با پذیرفتن ولایت او .

امیرالمومنینی که دارای عمیق ترین و زیباترین مظلومیت است و دوست و دشمن علیرغم اقرار به فضیلت هایش ، حقش را به جا نمی آورند .

آن انسان والایی که دارای زیباترین قضاوت های تاریخ بشریت است و با قضاوت های محیر العقول خود ، خلیفه دوم را بارها وادار به این اعتراف نمود که ، اگر علی نبود ، عمر هلاک می شد .

مرد میدان نبرد و مبارزه که زیباترین رشادت ها و شجاعت ها را در میادین جنگ از خود به یادگار گذاشت ، همو که همواره خود را سپر جان رسول الله می کرد . همو که زره تنش همواره از سمت جلو آسیب می دید ، چرا که هیچ وقت پشت به به دشمن نکرد ، همو که در سن 25 سالگی برق شمشیرش چون رعد و برق هولناک آسمان ، دشمن را به وحشت می انداخت و ضربات کوبنده اش ، چونان پتکی سهمگین بر سر خصم فرود می امد و چنگاوران و پهلوانان نام آور عرب را از پای در می آورد .

همان دلاور مردی که مدال پر افتخار " لا فتی الا علی ، لا سیف الا ذوالفقار " از سوی پیک وحی ،  در شان او سروده شد ، در حالی که بیشتر از 26 سال نداشت .

همان رزمنده شجاعی که یک ضربت شمشیرش در جنگ خندق با ارزش تر از عبادت جن و انس قلمدادگردیدو...

زیبا ترین خطبه ها از آن " علی ابن ابی طالب (ع) " است . او امیر بیان است و سلطان اقلیم سخن و معنی ، تمام گویندگان ، سخندانان ،  سخنرانان و نویسندگان مات و مبحوت کلمه به کلمه خطبه ها و مسحور سخنان اویند ....

امام علی (ع) با همه تنهایی و غربتش زیباترین یاران را داشت . مالک اشتر نخعی که به تعبیر خود آقا " شمشیری از شمشیر های خدا " بود از جمله این یاران باوفا است . اویس قرنی که در عبادت و عرفان و ولایتمداری شاخص بود و یکی از شافعان روز قیامت است ، کمیل ابن زیاد که عرفا او را " مخزن اسرار امیرالمومنین " می خوانند و دعای مشهور کمیل یادگار ارزنده اوست ، محمد ابن ابی بکر که حضرت او را به جای فرزند خود می دانست ، قنبر که در علم و عمل مقام برجسته ای داشت و افتخار غلامی حضرت را از آن خود کرده بود و بسیاری دیگر از یزرگان از آن جمله اند

 زیباترین ولایت نیز از آن علی (ع) است ، ولایتی که در روز غدیر، پیامبر اعظم (ص) از طرف خدا مامور به ابلاغ آن گردید و تکمیل رسالتش منوط به انجام این ماموریت حساس شد و آیه نورانی " الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی "به همین مناسبت بر پیامبر نازل شد .

علی (ع) صاحب زیباترین صبر است ، 25 سال خانه نشینی و محرومیت از حقوق فردی و اجتماعی و نظاره بر غصب حکومت پیغمبر و انحراف اسلام  که به تعبیر خود حضرت ، مانند این بود که خاری در چشمان و استخوانی در گلو مانده باشد . اما او مامور بود که صبر نماید تا ریشه اسلام نخشکد ، هرچند علی در این راه فدا گردد .

او دارای زیبا ترین سیاست بود . سیاستی آمیخته با عدالت و اخلاق

او زیباترین عدالت را در دوران کوتاه حکومتش اجرا نمود و اعتقاد داشت همه بنده خدایند و در نگاه حکومتی فرقی بین فقیر و غنی ، عرب و عجم ، زن و مرد ، سیاه و سفید ، مهجر و انصار و... نیست و نهایتا او کشته همین عدالتش شد .

افتخار زیباترین اخلاق از آن علی (ع) است و زیباترین ازدواج نصیب او شده است . ثمره این ازدواج آسمانی زیباترین فرزندان است که نسل پیغمبر از آنان استمرار یافت . حسن ، حسین ، زینب و ام کلثوم که هر کدام ستارگان پر فروغ آسمان اسلام هستند

زیباترین عبادت ها را در علی (ع) می توان یافت . همو که در دل شب مانند مادر جوان از دست د اده و شخص مار گزیده از عشق خدا به خود می پیچید و زار زار گریه می کرد و با خدای خود عاشقانه نجوا می کرد . همو که می گفت ، من خدای نادیده را عبادت نمی کنم ، چرا که او با چشم بصیرت و چشم دل به خدا رسیده بود ..

و علی صاحب زیباترین شهادت است . شهادتی در مسجد ، در محراب ، در ماه رمضان ، در شب قدر و در وقت سحر

جوونا باید بدونن که بهترین جایگاه رو دراسلام دارن ، و این دین آسمونی به طور جدی هوای جوونا رو داره ، خود پیغمبر اکرم (ص) نه در شعار تنها ،که در عمل ،جوونگرایی خودش رو نشون داد و اتفاقا بعضیا بخاطر همین قضیه ،کلی دردسر برای رسول الله درست کردن .اگه مبینید جایی هم اسلام یه کم سخت گرفته و محدودیت هایی اعمال کرده مطمئن باشید مصلحت خود جوونا رو در نظر گرفته وسلامتی جسمی و روحی اونا رو . بالاخره جوونای هر مملکتی امید های آینده اونجا هستن و باید سالم بمونن ، هم از نظر روحی و اخلاقی ، هم از نظر جسمی .

از طرف دیگه جوون به خاطر طینت پاک و فطرت سالمتر ش که اقتضاء سن کمتر و گناه کمتر نسبت به بقیه بزرگتراس ، راهش به معنویات نزدیک تره و در رقابت های معنوی زودتر به مقصد می رسه ، گواه این مطلب انقلاب نبوی در صدر اسلامه که با حمایت و حضور جوونا و عشق ورزی اونا به رسول الله (ص) و ایمان آوردنشون به اسلام و امضاء اون با خونشونه ، یعنی تا پای جان پای عهدی که با پیغمبر بستن ایستادن ، یا همین انقلاب خودمون که مرهون حضور ، حانفشانی و تلاش جوونا بود ، چه در دوران انقلاب و چه جنگ و چه مراحل بعد از اون ، انقلاب مهدوی هم انقلاب جووناس ، اصلا خود حضرت مهدی (ع) سیمای جوون داره و اکثردوستاو سربازاش هم جوونن ، بالاتر از این اهل بهشت همه جوونن ، یعنی جوون می شن و به بهشت می رن ،به خاطر همینه که روایات زیادی داریم که جوونا رو به افتادن در جاده تقوی و معنویت تشویق می کنه .

حیف نیست که جوون باشیم و از معنویت بهره نبریم ؟، حیف نیست جوونی رو به پای شیطان بریزیم ؟، خدای مهربون می گه ، من عاشق جوون کم سن و سالی هستم که جوونی و زیبایی خودش رو برای من و در راه رضایت من خرج می کنه ، می دونید اگه خدا کسی رو دوست داسته باشه چه اتفاقی می افته ؟ در روایت داریم خدا وقتی یه جوون خوب و مثبتی رو می بینه که تو دلش جز خدا رو راه نداده و به خاطر او از گناه و شهوت دست می کشه ، پیش ملائکه آسمون به این جوون افتخار می کنه و خطاب به ملائکه می فرماید : اگه دنبال یه بنده درست حسابی و روراست هستین ، به این جوون نیگا کنین .

امام صادق (ع) توصیه قشنگی به جوونا میکنن و می فرمایند : جوونای شیعه باید تو یکی از این دو مسییر باشند وال هم دنیاشون و هم آخرتشونو از دست می دن ، اونا یا باید اونقدر تلاش علمی و زحمت کشیده باشن که به درجات بالای علمی نائل شده باشن یا وقت و انرژی شونو برای رسیدن به این درجات صرف کنن تا در آینده موفق به کسب رتبه های بالای دانش و معرفت بشن ( یا دانشمند ، یا دانشجو ) چرا که اگه یه جوون راهی غیر از این مسیر رو بره به بن بست می خوره .
خوب البته به خاطر همین جایگاه استثنایی جوونا است که شیطون و بچه شیطونا هم با تمام قوااومدن جلو و دور جوونای پاک و معصوم رو گرفتن و با انواع و اقسام کلک ها و تله ها اونا رو به دام می ندازن و بیچارشون می کنن . خوب تله های شیطون هم رنگ و وارنگه ، جذابه ، قشنگه ، دلرباس و این خاصیت کار شیطانه که همیشه گناه رو جلو چشای آدما ،خوشگل و بزک کرده نشون می ده ولی وقتی وارد گناه شدی چیزی جز نکبت و بدبختی نداره ، اونجاس که دیگه شیطون هم آدم و ول می کنه ، حتی روز قیامت وقتی یه جوون رو به خاطر جرم ها و خطا هایی که کرده بازجویی می کنن ، اون تقصیر رو گردن شیطان میندازه ، شیطان احضار میشه و از او ن توضیح می خوان ، می گه مقصر خودش بود ، من فقط پیشنهاد کردم می خواست وارد این لجنزار نشه ، چطور 124هزار پیغمبر و 14 معصوم و قران و روایات واین همه آدم خوب به این گفتن این کارا رونکن که عاقبت خوشی نداره ، گوش نکرد ، اما تا من بهش گفتم بیا ، چار دست و پا افتاد تو چنگم ؟

اون وقت دیگه وقت شرمندگیه ، شرمنده از خدای به اون خوبی ، از پیغمبری که به خاطر ما اون همه شکنجه دید و اذیت دید ، از امام علی (ع) ، حضرت فاطمه ، امام حسین ، امام زمان (ع)و از خودمون ...از اینکه نمک خدا رو خوردیم و نمکدان شکستیم ، از اینکه نعمت خدا رو استفاده کردیم و بنده شیطان شدیم ف از اینکه جوونیمونو حرام کردیم و گفتیم دنیا دو روزه ، از اینکه هی بهونه آوردیم و....
پرونده ای رو باز می کنن ، می گن ، توضیح بده ، چرا اینقدر گناه کردی ، می گه ، خدایا ™ می خواستی منو خوشگل نمی افریدی ، خوشگلیم منو به گناه انداخت ، دستور می رسه ، بگید حضرت یوسف بیاد ، وقتی حضرت یوسف (ع) میاد، به این ادم گناه کار می گ ، تو خوشگل تر بودی یا یوسف؟پس چرا یوسف با اینکه تمام زمینه های گناه براش آماده بود ، اسیر شهوتش نشد و حتی حاضر شد به زندان بره و سال ها اونجا باشه ولی یه لحظه به خدا پشت نکنه ؟
حرف زیاد دارم ولی فرصت من و حوصله شما کمه ، با یه روایت و یه شعر تمومش می کنم :
امام سجاد (ع) می فرماید : از شاد شدن هنگام گناه بپرهیز ، که این شادی ،خودش، گناه بزرگیه .

خدا رحمت کنه بابا طاهر عریان رو که می گه :
مکن کاری که پا بر سنگت آیو          جهان با این فراخی تنگت آیو
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند       تو را از نامه خواندن ننگت آیو

یا ایتها النفس المطمئنه ، ارجعی الی ربک ، راضیه مرضیه 

       فادخلی فی عبادی ، وادخلی جنتی 

هشتاد و شش سال قبل در " اشتهارد " و در خانواده ای متدین و ساده زیست ، طفلی به دنیا آمد که نامش را " علی پناه " گذارند . هنوز چند ماهی از این واقعه نگذشته بود که پدر علی پناه از دنیارفت و این طفل نورسیده تحت مسئولیت و سرپرستی مادر مومنه و پرهیز کار ش بزرگ شد . مادری که با آسیاب دستی آرد تهیه کرده و از حاصل فروش آن به مردم ، زندگی ساده خود و فرزندان را اداره می کرد . و بدین ترتیب ، علی پناه ،ایمان ، توکل ، تلاش و ساده زیستی را از مادر به ارث برد و تا آخرین لحظه عمر از آن صیانت نمود و خود، الگوی تقوا ، زهد ، تلاش و ساده زیستی گردید .

                                                                 از کودکی تا اجتهاد 

علی پناه ، آموزش قرآن و دروس ابتدایی را پشت سر گذاشته و با انگیزه و اشتیاق وارد حوزه علمیه شد و در جرگه سربازان امام زمان (ع)درآمده و طولی نکشید که  از چهره های موفق و برجسته حوزه شد و همزمان به تدریس و تحصیل علوم حوزوی پرداخته  وبه این ترتیب  سال ها بعد" آیت الله شیخ علی پناه اشتهاردی" که در کرسی درس اساتید بزرگواری همچون حضرات آیات عظام ، بروجردی ، امام خمینی ، علامه طباطبایی ، گلپایگانی ، مرعشی نجفی ، اراکی (رحمه الله علیهم ) تلمذ نمود،  به عنوان یکی از نوادر و نخبگان تربیت شده مکتب امام صادق (ع) و پرورش یافته حوزه با عظمت علمیه قم، منشا آثار و برکات فراوانی شده و از جمله مفاخر اسلام و تشیع گردید  . تربیت فضلا ، محققین و طلاب بسیار ،  تقریر، تعلیق و تالیف هشتاد جلد کتاب و حضور فعالانه در عرصه های علمی و کرسی های پاسخگویی به سوالات شرعی و ابهامات اعتقادی  گویای مقامات والای علمی و اندیشه ای  این استاد برجسته حوزه علمیه قم می باشد .

 تواضع علمی 

 تواضع علمی مثال زدنی و شگفت  معظم له آن قدر زیاد بود که نه تنها هیچ وقت مقام علمی خویش را به رخ کسی نکشید که علیرغم دارا بودن توانایی های بالاتر علمی ، درس خارج را رها کرده و به منظور تقویت علوم پایه حوزه و ضرورت تقویت مبانی فقه شیعی  حدود شصت سال از عمر خویش را به تدریس کتاب " شرح لمعه "  اختصاص داد .

سبک تدریس و برخورد متواضعانه  آن استاد فقید با طلاب ایشان را به  شخصیتی محبوب بین حوزویان تبدیل کرده بود . تقید و جدیت به دروس و اصرار بر منضبط بودن طلاب در تحصیل از جمله خصوصیات بارز کرسی درس ایشان به حساب می اید به نحوی که درس معظم له در بسیاری از روزهای تعطیل هم برقرار بود . حجه الاسلام سید مجتبی امینی از جمله شاگردان و ارادتمندان آیت الله اشتهاردی (ره) در این باره می گوید : استاد به شدت مقید به برگزاری جلسات درس بودند ،  روزی استاد کسالت  شدیدی داشتند اما علیرغم آن در درس حاضر شده و به تدریس پرداختند ،در بین درس حال ایشان وخیم شد و طلبه ها جمع شده و معظم له را به بیمارستان رساندند

حجه الاسلام امینی نکته جالب دیگری را هم اشاره کرده و آن اهتمام خاص استاد به تحقیق و تتبع در دروس است به گونه ای که برخی طلاب مسئله ای از ایشان می پرسیدند . استاد به جای پاسخ ، منابع مربوط به آن موضوع را معرفی می کرد و متواضعانه به آن طلبه می گفت : به این منابع مراجعه کن و  پاسخ را خودت پیدا کن و برای من هم بیاور . سوال کننده ، پس از مراجعه به منابع و استخراج پاسخ، به محضر  استاد می رسید و آن را ارائه می نمود .حضرت استاد نیز با تمجید فراوان ، وی را مورد تفقد قرار می دادند.

عالم عامل 

مرحوم آیت الله شیخ علی پناه اشتهاردی (ره) مجمع فضایل و برجستگی های فراوانی بوده و از مقامات معنوی و عرفانی والایی برخوردار بودند . عالم مهذبی که روحی آسمانی داشت و کوچک ترین تعلقی به زمین در او به چشم نمی خورد . انسان وارسته ای که مصداق بارز این روایت بود که " اتصال روح مومن به خداوند از اتصال شعاع خورشید به خورشید استوارتر است " . عالم عاملی که خویش را همواره در محضر خدا می دید و لحظه لحظه عمر خود را وقف او کرده بود .

خود استاد ، در خاطرات شان نقل می کنند ، در ایام نوجوانی که از نظر مالی شدیدا در مضیقه بودیم ، کاری پیدا کردم و مشغول به انجام آن شدم ، اما به مرور متوجه شدم که مشتریان ما اکثرا خانم ها هستند ، لذا علیرغم احتیاج زیادی که داشتیم آن کار رها رها کردم و مدت ها در جستجوی کار دیگری بودم .

 انسان پرهیزکاری که عشق به اهل بیت عصمت و طهارت  (ع)در وجودش زبانه می کشید . حجه الاسلام سید مجتبی امینی از شاگردان آن فقید سعید  نقل می کند ؛ در یکی از جلسات درس ، وقتی خستگی و حال نا مساعد استاد را دیدم لیوانی آب تهیه و برای ایشان آوردم ،استاد تا چشمش به من افتاد اشک از چشمانش سرازیرشد و با صدای لرزانی فرمود : یعنی کار من به جایی رسیده که سید اولاد زهرا (س) برای من آب بیاورد ؟

آری همین روح لطیف و معنوی و ارادت عملی به اهل بیت رسول الله( ص) بود که از ایشان شخصیتی عارف ، زاهد و محبوب ساخته بود . 

در عرصه سیاسی

تعبد و تقیدات معنوی آیت الله اشتهاردی اورا از اشتغلات تبلیغی و فعالیت های سیاسی باز نداشت . ورود ایشان به حوزه علمیه قم ارتباط مستمر و صادقانه وی با حضرت امام خمینی (ره) رارقم زد . به این ترتیب که آیت الله اشتهاردی از جمله افرادی است که امتحان ورودی حوزه علمیه قم را در سن هیجده سالگی نزد امام راحل (ره) داده و پس از آن در حوزه قم مشغول به تحصیل شده است . از آن پس " شیخ علی پناه اشتهاردی " هم شاگرد ، هم مرید وهم ملازم امام شد. و این ارتباطات از حضور در منزل حضرت امام (ره) تا فعالیت های موثر در دوران شکل گیری انقلاب اسلامی ، بخصوص حادثه پانزده خرداد و همچنین حضور خالصانه در عرصه های گوناگون پس از پیروزی انقلاب، بخصوص در جبهه های نبرد علیه دشمن در دوران دفاع مقدس ، انجام خدمات فرهنگی و تبلیغی در جای جای کشور و فعالیت های علمی و پاسخ به سوالات در بعثه مقام معظم رهبری (مد ظله العالی ) و سایر مراجع معظم ( مد ظلهم العالی ) در ایام حج و همچنین پاسخ به سوالات در دفتر مقام معظم رهبری در قم ، اقامه نماز جماعت در حرم مطهر حضرت معصومه (س) و مدرسه فیضیه خود را نشان داد .

 و بالاخره روح پاکش به گونه ای که شایسته اش بود ، پس از  اقامه نماز مغرب  و در جوار کریمه اهل بیت ، فاطمه معصومه (س) ، با دلی آرام ، قلبی مطمئن و سبکبال به ملکوت اعلی پیوست .                                     

اولین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب نامند. در این شب ملائک بر زمین نزول می کنند. برای این شب عملی از رسول خدا صلی الله علیه و آله ذکر شده است که فضیلت بسیاری دارد و بدین قرار است:

روز پنج شنبه اول آن ماه  - در صورت امکان و بلا مانع بودن -  روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد ؛ مابین نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز اقامه شود که هر دو رکعت به یک سلام ختم می شود و در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. و چون دوازده رکعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذکر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله" گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذکر "سبوح قدوس رب الملائکة والروح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذکر "رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلی الاعظم" گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذکر "سبوح قدوس رب الملائکة والروح" گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد.

پیامبر اکرم صلوات الله علیه در فضیلت این نماز می فرماید: کسی که این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد می‌گوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی. میّت می‌پرسد تو کیستی؟ به خدا سوگند که من صورتی زیباتر از تو ندیده‌ام و کلامی شیرین تر از کلام تو نشنیده‌ام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیده‌ام. آن زیباروی پاسخ می‌دهد: من ثواب آن نمازی هستم که در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمده‌ام تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه خواهم افکند  .                                                                                                                                                                  

                                                                                         یا غفار الذنوب

خدایا امشب چه شبییه ؟ امشب تو ملکوتت چه خبره ؟ تو دل بندگان صالحت چه غوغاییه ؟ نکنه شب قدره ؟ تکنه شبیه که سرنوشت بنده هات مقرر می شه ؟ شایدهم شب ضیافته ؟ شب آشتی کنونه ؟ ، شب گداییه ؟  شبیه که بنده های ضعیف ، ذلیل ، مسکین ، شرمنده و خجالت زده در خونه مولاشون میان و تقاضای بخشش و عنایت می کنن ؟ راستش رو بخواید نمی دونم کدوم یک از اینهاست ، شاید هم همه اینهاست ، از یه طرف ماه رجبه ، ماه برگزیده خدا ، ماه استغفار و راز و نیاز با معبود ، ماهی که چشمه های رحمت الهی سرازیر است ، ماه شستشو و طهارت برای ورود به شعبان المعظم و بعدش هم ماه مبارک رمضان ،  از یک طرف شب جمعه اس ، شب رحمت و آمرزش ، شب خاص مناجات ، شب یارب ، یا رب گفتن ها ،  شب زیارتی امام حسین (ع) ، شب دعای کمیل علی (ع) ، از طرفی دیگه شب رغائبه ؟ شب انس با معبود ، شب عشق بازی با معشوق حقیقی که در واقع اون عاشق ماست ، شبی که دعوت شدیم برا گدایی در خانه محبوب ، شبی که تالی تلو شب قدره ، پس امشبو قدر بدونیم تا توفیق درک شب قدر رو به دست بیاریم ، امشب رو قدر بدونیم تا روز قیامت که یوم الحسره بهش می گن ، برای قدر ناشناسیمون حسرت نخوریم و نگیم حیف شد ، عجب شبی بود لیله الرغائب و من مفت و مجانی از دستش دادم ،

بریم در خونه خدا و بگیم ، یا من یعطی الکثیر بالقلیل  ، ای کسی که به اندک خوبی های ما راضی می شی ، اما در مقابل ، پاداش بسیار عنایت می کنی ، یا من یعطی من سئله ؛ ای کسی که جواب گداها و حاجتمندای در خونتو میدی ، یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه ؛ ای خدای خوبی که لطفت شامل بنده ی بدت هم میشه و منتظر نمی مونی تا ازت چیزی بخوان ، اعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخره ؛ خدایا من امشب تمام خیرات دنیا و خیرات آخرت رو یک جا ازت می خوام ، واصرف عنی بمسئلتی ایاک جمیع شر الدنیا و شر الاخره ؛ خدای خوب ، عاجزانه می گم  ، حالا که تمام خوبی ها و زیبایی ها دنیا و آخرت رو ازت خواستم ، لطفی کن و تمام بدی ها ، زشتی ها ، نافرمانی ها ،و کناهان رو از من دور کن ، کاری کن دیگه طرف گناه نرم ، کاری کن من که نمک گیر سفره توام ، نمکدان نشکنم و بنده دشمن تو و دشمن خودم ، یعنی شیطان نشم . دلم نمی خواد جهنمی بشم ، دلم نمی خواد با دشمنای حسینت یه جایگاه داشته باشم ، دلم نمی خواد با اونایی که فاطمه تو اذیت کردن تو آتش بسوزم ...

بگیو خدا ، اگه لیله الرغائب ، شب آرزوهاس ، من یه آرزو دارم واون فرج مولامه ، آقا که بیاد همه مشکلات حل می شه . یعنی می شه سال دیگه شب رغائب رو در رکاب مولامون برگزار کنیم ؟

همه می گن که خدا عاشق عبد تائبه

آقا جون نگام بکن که لیله الرغائبه

                                                                                                                                              التماس دعا

ماه مبارک رجب، عید اولیاء الهى، بهار راز و نیاز و عبادت، موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن، و زمان قرار صالحان با معشوقشان حق تعالى است. ماه رجب آغاز فصل ویژه انس با پروردگار است و اتصال به معبود . ماه رجب دروازه ورود به ضیافت الله و آغازی برای آمادگی درک شب قدر است .

رسول خدا (ص) عظمت و اهمیت ماه رجب را چنین تبیین مى فرماید: خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت کننده، هرشب تا به صبح گوید: خوشا به حال کسانى که به ذکر الهى مشغولند; خوشا به حال کسانى که با میل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرماید: من همنشین کسى هستم که با من همنشین باشد، و مطیع کسى هستم که فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام کسى را که از من طلب آمرزش کند. این ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هرکس مرا در این ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هرکس از من چیزى بخواهد، به او عطا کنم; و هرکس از من هدایت جوید، هدایتش کنم. در روایتی از ماه رجب به عنوان حلقه وصل بین خدا و بندگانش یاد شده است . چنانچه می فرماید : من این ماه را وسیله ارتباط بین خود و بندگانم قرار داده ام پس هرکس به آن چنگ زند، به من مى رسد.                                     

از سوی دیگر ماه رجب فرصتی طلایی و ناب برای توبه و بازگشت بوده و به منزله دعوت نامه ای الهی برای استفار و طلب رحمت از اقیانوس بیکران فضل خداوند بزرگ تلقی می شود .در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است : : ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است . به همین جهت به ماه رجب " أصب " نیزگفته می شود زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود پس بسیار بگوئید:استغرالله و اساله التوبه .
امام صادق(ع) نیز در خصوص فصیلت این ماه  مى فرماید: آن گاه که قیامت برپا شود، منادى الهى فریاد زند: «أین الرجبیّون؟»; کجایند آنانکه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ از میان انبوه جمعیت، گروهى برخیزند که چهره آنان همچون خورشید نور افشانی کرده و تاج هایى مرصّع به درّ و یاقوت بر سر داشته و هزاران فرشته پیرامون هر یک را احاطه نموده و به آنان تبریک و بشارت می گویند .  از سوی خداوند خطاب می رسد :

                                                                      نمایشگاه توانمندی‌های هیئات مذهبی، یک گام به جلو

با خودم کلنجار می‌رفتم که این نوشته را با چه جمله‌ای شروع کنم، جمله‌ای شیواتر و مناسب‌تر از این فراز از سخنان حکیمانه مقام معظم رهبری «مدظله العالی» نیافتم که: «هیأت‌های مذهبی ارکان حفظ ایمان و شوق ملت ایران به خاندان اهل بیت(ع) هستند». این جمله هر چند در ظاهر کوتاه اما در واقع بیانگر همه آن چیزهایی است که باید در این باره گفته شود. چرا که با نیم نگاهی به تاریخچه تحولات، فراز و نشیب‌ها و تأثیرگذاری  عمیق و گسترده این تشکل‌های معنوی نقش کلیدی آن در پاسداشت اسلام ناب،  حراست از حریم ولایت و امامت، برافراشته ماندن و اهتزاز پرچم اهل بیت در سرتاسر جهان و استحکام ارزش‌ها و اخلاقیات در جامعه به خوبی نمایان است. بی‌ جهت نیست که حضرت امام خمینی(ره) در سال‌های اولیه پیروزی انقلاب اسلامی و در فضایی که بسیاری از روشنفکران غرب زده و متدینین ساده‌دل تحت تأثیر پیروزی‌های غرورآمیز حرکت الهام‌بخش مردم از انقلاب اسلامی دم از عبور از سنت و ورود به مدرنیته و به خصوص کنارگذاشتن سبک‌های سنتی عزاداری اهل بیت می‌زدند استوار و قاطع فریاد برآورد که ما هر چه داریم از محرم و صفر داریم و دستجات عزاداری باید طبق رویه سنتی برگزار گردد و امروز حقانیت مواضع آن پیر سفرکرده بیش از پیش در جامعه اسلامی جلوه‌گری می‌کند. تردیدی نیست اگر سخن از سنت‌گرایی می‌شود به معنای درجازدن و توقف نیست بلکه حفظ سنت با معیارهای صحیح و مبناهای درست مد نظر است. حذف پیرایه‌های دروغین و انحرافات فکری، اندیشه‌ای،‌ شکلی و محتوایی همان قدر برای استحکام پایه‌های هیئات مذهبی و استمرار و اثربخشی آن ضروری است که استفاده از ابزار مشروع و مفید روز و بهره‌گیری از امکانات جدید و نوآوری‌های معقول و منطبق بر آرمان‌های الهی اهل بیت عصمت و طهارت(ع) اهمیت دارد و نمایشگاه و توانمندی‌های هیئات مذهبی قم که در واپسین روزهای خردادماه سال نوآوری و شکوفایی برگزار شد به خوبی گویای پیوند سنت ریشه‌دار ومبنایی با ابزارهای روز و امکانات تکنولوژی و نیازهای روز جامعه اسلامی بود و توانست هر چند ابتدایی و به عنوان گام اول ولی مهم کارکردهای گوناگون هیئات مذهبی را به نمایش بگذارد.

نکته بارز و برجسته‌ای که در این نمایشگاه به چشم می‌خورد ابتکارات شایسته و جذاب برخی هیأت‌ها در راستای نفوذ، ‌عمق و بخشی تأثیر گذاری هیئات مذهبی که با اتکاء به مردم، خیرین و ارادتمندان اهل بیت(ع) شکل گرفته بود. هیئاتی که با همه سادگی و بی‌آلایشی خود حرف‌های خوبی و ایده‌های نوی برای مردم و به خصوص برای مسؤولان داشتند.

هیأت متوسلین به چهارده معصوم(ع) متعلق به نایینی‌های مقیم قم از جمله این تشکل‌های موفق است. هیأتی که با بهره‌گیری از مدیریتی پویا و توانمند و با برنامه‌ریزی جامعه منطبق بر نیازهای جامع و توفیقات بزرگی به دست آورده و خود را در متن زندگی مردم قرار داده است.

هیأتی که در کنار برنامه‌های سنتی از قبیل اقامه عزاداری اجرای جلسات و مراسم گوناگون و متنوع با برگزاری اردوهای زیارتی و فرهنگی، تشکیل کلاس‌های آموزشی در سطوح مختلف و توجه ویژه به نیازهای علمی مردم به خصوص جوانان منشأ برکات و خدمات فراوانی در منطقه شده است. چاپ و انتشار جزوات آموزش خانواده،‌ بهره‌گیری از فناوری روز از قبیل تهیه و توزیع CD‌های مذهبی و ایجاد سایت اطلاع‌رسانی به اعضاء، نمایشگاه‌های فرهنگی و علمی، ‌مسابقات متعدد، تجلیل از دانش‌آموزان، دانشجویان و فرهیختگان، زمینه‌سازی و اطلاع‌رسانی برای شرکت عمومی همشهریان در مجالس ویژه، برگزاری مراسم ویژه و متمرکز بزرگداشت مرحومین سال در روز پنج‌شنبه انتهایی هر سال، ارتباط مستمر و موثر با شخصیت‌های مذهبی،‌ علمی و سیاسی، برگزاری همایش‌های متعدد و... گوشه‌ای از فعالیت‌های گسترده‌ این هیأت فعال و پویا می‌باشد.

اسکان بخشی از زایران کریمه اهل بیت(ع)،‌ اطعام عزاداران، تهیه و اهداء‌دهها کمک‌هزینه جهیزیه به زوجین واجد شرایط، تهیه و توزیع اقلام مصرفی و مقرری ماهیانه به خانواده‌های کم درآمد تحت پوشش و تأسیس صندوق قرض‌الحسنه برگی دیگر از فعالیتهای پرافتخار و متنوع هیأت مذکور است.

برنامه‌های آینده این هیأت نیز قابل توجه است. برگزاری یادواره شهدای نایینی‌های مقیم قم، طراحی و ساخت مجموعه عظیم فرهنگی مذهبی آیت‌الله میرزای نایینی(ره) و ساماندهی و ایجاد هم دلی و هماهنگی در بین همشهریان مقیم قم از جمله برنامه‌های پیش‌بینی شده هیأت متوسلین به چهارده معصوم(ع) است.

جای بسی خوشوقتی است که هیأتی با اتکاء به پشتوانه مردمی در کارکردهای متعددی مذهبی، علمی، فرهنگی، هنری، فنی و حرفه‌ای، سیاسی، اجتماعی و سایر حوزه‌ها تأثیرات خوبی از خود به جای بگذارد.

نکته چشمگیر و جالب توجه دیگری که در این نمایشگاه به چشم می‌خورد ابتکار و برنامه‌ریزی خوب هیأت زینبیون مسجد قبا(رهپویان شهدا) بود.

این هیأت با برخورداری از یک روحانی خوش ذوق و جوانانی با انگیزه و فعال توانسته‌ است در عرصه‌های متعدد کارآمدی خود را نشان دهد. برنامه‌ریزی برای رفع سوء‌ تفاهمات و ایجاد همدلی و تفاهم بین نسل قدیم و جدید هیأت از طریق اتخاذ تجربیات و اخذ توصیه‌های پیرغلامان اهل بیت(ع) و انتشار آن از طریق CD و همچنین مراسم نکوداشت ویژه پیرغلامان از جمله این برنامه‌ها است.

از فعالیت‌های جذاب دیگر این هیأت می‌توان به تهیه و چاپ «کارت ازدواج» و برگزاری مراسم جشن عروسی ویژه مزدوجین هیأت مذکور است که تأثیر مثبت این گونه کارها بر جوانان کاملاً واضح است.

هیأت حضرت علی اصغر(ع) مسجد حاج سید عبدالوهاب موسوی هم فعالیت‌هایی در خور توجه داشت. این هیأت در کنار راه اندازی اردوهای فرهنگی و زیارتی، از برگزاری کلاس‌های امداد و آتش‌نشانی ویژه مسؤولان هیئات مذهبی خبر داد که طی آن مسؤولان هیئات برای مقابله با برخی حوادث غیر مترقبه از قبیل آنچه در مسجد ارک تهران رخ داد و یا اتفاقات خاصی که ممکن است در هیئات رخ دهد توجیه می‌گردند.

در سایر هیئات هم نکات نو و ابتکاری به چشم می‌خورد از جمله هیأتی که کلیه اعضاء آن دارای وبلاگ دینی و فرهنگی بودند و یا تشکلی که اهتمام خاصی به پیوند قرآن و عترت به صورت توأم به خرج داده بود البته نمایشگاه نقاط ضعفی هم داشت که با توجه به نوپابودن آن قابل اغماض است از جمله تعداد کم غرفه‌ها که نسبت به تعداد هیئات مذهبی استان بسیار ناچیز بود.

همچنین توقع می‌رفت در این نمایشگاه منویات رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) و مراجع عظام تقلید (حفظهم‌الله) در رابطه با هیأت‌ها و مداحان برجستگی خاصی پیدا می‌نمود.

از هیئات «فرهنگیان» و «دانش‌آموزی» انتظار بیشتری می‌رفت که با توجه به گستره فوق العاده مخاطبین و شعاع نفوذ خود عملکرد بهتر و گسترده‌تری داشته و از سازماندهی و برنامه‌ریزی لازم برخوردار باشند.

در برخی از غرفه‌ها هم به رغم تأکیدات صریح و مکرر رهبر معظم انقلاب و مراجع معظم تقلید  نمادهایی از «علامات» و برخی تصاویر نامناسب به چشم می‌خورد که زیبنده آن هیأت‌ها و شایسته این نمایشگاه نبود.

به هر شکل نمایشگاه توانمندی‌های هیئات مذهبی قم که در نوع خود بی‌نظیر بود بستری برای انتقال تجربیات و توانمندی‌ها و آغازی برای برنامه‌ای پربارتر، شکوهمندتر و عمیق‌تر در آینده به حساب می‌آید. این گام مهم را در سال نوآوری و شکوفایی به فال نیک می‌گیریم و در انتظار گام‌های بعدی می‌مانیم.