سفره حضرت ابوالفضل ، حضرت رقیه ، امام حسین و..... بسیاری مقوله های دیگر از جمله آداب و رسومی هستند که بین ما مسلمانان رایج است و در برخی موارد انقدر پر رنگ میشوند که جای واجبات را می گیرند ، یعنی آنقدر که به این رسم و رسوم اهمیت می دهیم به حلال و حرام خدا توجه نداریم . شاید برای شما هم سوال ایجاد شده باشد که این رسم ها آن هم با این وضع امروزی که بعضی از انها به مجلس عروسی شباهت دارد تا یک مجلس مذهبی ،ریشه هم دارند ؟ ایا در اموزه های دینی جایگاهی دارند یا نه ؟ برای این که به پاسخ این سوال برسیم دست به دامن فیلسوف متفکری می شویم که امام راحل (ره) او را حاصل عمر خود خواند و کتاب های اورا صد در صد تایید نمود . شهید مطهری را می گویم . ایشان در یکی از کتاب های خود مینویسد :
خبلی چیزها است که بدعت است و یکی از انها سفره ابوالفضل است ...ما یک چنین چیزهایی در اسلام نداریم .یک مطلب هست که یک کار خیری بکنید، مثلا فقرا را اطعام کنید ثواب دارد بعد ثابش را نثار حضرت رسول یا حضرت زهرا ویا هرکدام از معصومین یا اولیاء خدا مثل حضرت ابوالفضل یا ....کنید . اما اینکه سفره ای بیندازید و آداب و تشریفات خاصی داشته باشد جزء آداب اسلامی نیست و اگر کسی این کارها را به عنوان دستور دینی و اداب اسلامی بداند و انجام دهد بدعت کرده و بدعت حرام است .