ماه شریف ذیحجه اعمال و آداب ویزه ای دارد که از جمله آن دورکعت نماز است که در شب های دهه اول این ماه و بین نمازمغرب و عشا اقامه می گردد .روش بجا آوردن  این نماز به این شرح است :

در هر رکعت پس از خواندن حمد و سوره توحید آیه شریفه 142 سوره مبارکه اعراف را قرائت کند :

وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِینَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبعْ سَبیلَ الْمُفْسِدِینَ.

از همه کسانی که توفیق اقامه این نماز ارزشمند را دارند التماس دعا دارم .

در شرایطی که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بارها از مظلومیت فرهنگی سخن گفت و بر اولویت بخش فرهنگ تاکید کرده و آن را به اکسیژن و هوا به عنوان ضرورتی برای تنفس و زندگی مطرح فرمود اما کمبود اعتبارات و کاهش تخصیص در حوزه فرهنگی و قرآنی کشور، جبهه فرهنگی را نحیف و بی‌انگیزه و فضا را برای فعالیت فرهنگی سخت و تنگ کرده است.

این در حالی است که اصول سهم بخش فرهنگ معنای خاص از اعتبارات بسیار کم بوده و همواره به عنوان اولویت پایین به آن نگریسته شده این بخش در مصاف نابرابر با دشمن مورد بی‌مهری قرار گرفته است.

بدیهی است کاهش تخصیص اعتبارات فرهنگی به ویژه در حوزه دین از سویی افزایش تورم  که منجر به کاهش مشارکت‌های مردمی در این حوزه می‌شود و از سوی دیگر موجب تعطیلی بسیاری از طرح‌های مهم و اثربخش فرهنگی و از هم گسیختگی بخش فرهنگ خواهد شد و اگر اقدامی جدی در این مورد صورت نگیرد خسارات جبران‌ناپذیری بر پیکره فرهنگی جامعه وارد خواهد شد.

این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که دشمن با تمام توان و امکانات و قابلیت‌ها در کارزار فرهنگی به میدان آمده و به تعبیر مقام معظم رهبری «هل من مبارز» می‌طلبد.

یادمان باشد در اوایل جنگ تحمیلی سهل‌انگاری و کم‌توجهی به نیروهای خودی و عدم تجهیز مناسب آنها موجب سقوط خرمشهر و سیطره دشمن بر بخش‌هایی از کشور شد پس مراقب خاکریزهای فرهنگی در جبهه نرم باشیم.

مطالبی را در خصوص فیلم گشت ارشاد خوانده و یا شنیده بودم و البته مقاومت حوزه هنری در برابر اکران آن در سینماهای تحت پوشش و جنجال های پس از آن از سوی وزارت ارشاد و عوامل فیلم و نهایتاً صدور مجوز ورود فیلم به شبکه توزیع خانگی.

تا اینکه اخیراً به بهانه ای به تماشای فیلم نشسته و پس از دیدن فیلم تنها چیزی که ذهنم را مشغول کرد چیزی نبود جز تاسف و تأثر شدید از سهل انگاری غیر قابل بخشش وزارت ارشاد و البته تحسین اقدام غیرتمندانه و شجاعانه حوزه هنری . با این توضیح که سهل انگاری وزارت ارشاد چه در مرحله صدور مجوز اکران ، چه در مرحله دفاع جانانه از فیلم در مواجهه با حوزه هنری و اعتراضات متدینین و چه در مرحله صدور مجوز فیلم به عرصه نمایش خانگی همچنان استمرار داشته و دارد و البته به موازات آن مقاومت ارزشی حوزه هنری نیز علیرغم فشارها و جنجال ها و حتی تحریم هانیز ادامه دارد .

این در حالی است که بار ضد ارزشی فیلم مذکور آن چنان واضح و روشن است که هیچ زمینه ای برای دفاع ندارد و وزارت ارشاد می توانست با عذر خواهی اشتباه فاحش خویش را در خصوص صدور مجوز اکران جبران کند .

اما متأسفانه نه تنها چنین نشد که دامنه دفاع وزارت ارشاد چنان توسعه یافت که اکنون فیلمی که پیامی جز تمسخر و تحقیر ارزش های دینی و انقلابی ندارد به شبکه های خانگی نیز راه یافت .

در یک کلام فیلم « گشت ارشاد» را می توان از فیلم های ضد ارزشی نامید که بر اثر سهل انگاری و یا خدای ناکرده لجاجت نیروهای انقلاب در فضای جامعه و اندرون خانه های ما لانه کرده و آنچه را که دشمن در جنگ نرم درصدد القا آن است را به راحتی انجام داده و آرمان ها، اعتقادات و ارزش های دینی و ملی را به بازی گرفته است .

مناسب است وزارت محترم ارشاد در خصوص موارد ذیل که تنها بر گرفته از فیلم عرضه شده در شبکه خانگی و نه فیلم اصلی و سانسور نشده آن است توضیح دهد:

1.  به سخره گرفتن و تحریف مقدسات اعتقادی در جای جای فیلم مانند تکرار زیاد یا ابوالفضل حتی در فعالیت های خلاف ، آیات و روایات ، هیئات و هیئت داری ، تسبیح ، ذکر ، الله اکبر، مسجد و مسجدی ها، منبر ، منبری و پا منبری ها،‌دعا ، فاتحه برای اموات، آفرینش آدم و حوا، نماز جمعه، دعای کمیل، ندیه، صلوات، استعفار، حق الناس و حتی تجویز رقص به نیت ثواب در شب پنجشنبه، حد و حدود مجازات شرعی ، حرمت موسیقی ، امر به معروف و نهی از منکر .

2.  انتخاب اسامی و واژه های مقدس برای چهره های عبوس ، خشن ، مریض ، دغل باز و متقلب مانند حسن ، عباس ، حاج عباس، حاجی ، حاج آقا و ...

3.  القاء مستقیم و غیر مستقیم سیاست طالبانی ، تجسس ، چشم چرانی، ریاکاری و نفاق، بی فرهنگی، سوء استفاده شخصی، جنسی و مالی از ماموریت ارشاد، علافی و بیکاری، تفتیش بدنی زنان توسط مردان ، بی ریشه بودن ، عقده‌ای بودن ، دروغگویی ، سرخوردگی ، فقدان تعادل روحی ،خود محوری، تیغ زن، دله دزدی ، دارای دنیای کوچک ، افغانی ، توجیه گر، کینه ای ، قانون شکن و بی هدف و ... نسبت به ضابطین امر به معروف و نیروهای پر تلاش و مخلص گشت ارشاد .

4.  القاء مستقیم مخالفت و مقاومت مردمی در برابر ضابطین و تصویر جامعه ای بغض آلود ، تیغ در گلو و تحت فشار از جامعه ایرانی .

5.  اهانت به نیروی انتظامی در صحنه های فیلم و ناکارآمد و ضعیف جلوه دادن آن.

6.  توجیه و ترویج اتباطات نامشروع خیابانی به طرق مختلف .

7.  به سخره گرفتن مکرر انرژی هسته ای.

8.  القاء این نکته که سرانجام سیاست فرهنگی نظام، مبنی بر امر به معروف و نهی از منکر محکوم به شکست بوده و ضابطین، نادم و پشمیان از گذشته به خاطر منافع شخصی و هوس های خویش حتی حاضربه جنایت و آدم کشی نیز می شوند. 

1-     هرروزوضو گرفته ، قران رو ببوس و پنجاه آیه از اون روتلاوت کن .

2-     وقتی دلت برا خدا تنگ شد یا به دردسری افتادی ، دو رکعت نماز بخون و به خالق مهربان وصل شو .

3-     اگر خبر خوشی بهت رسید یا و نعمتی خوشحال شدی ، با خدا خلوت کن ، یه مهر کربلا تهیه کن ، سرت رو به سجده بذار و سه یا هفت بار بگو : شکرا لله        یا       الحمد لله

4-     جانب حضرت زهرا(س) رو بیشتر نگه دار ، چون خدا جانب اون بزرگوار رو نگه داشته و خشنودی و غضب خودش رو درگرو خشنودی و غضب حضرت زهرا قرار داده . تو هم سعی کن بیشتر از این با حضرت زهرا مانوس بشی و از این راه هم خدا رو خوشحال کنی و هم خود حضرت رو . یکی از راههاش احترام به سادات و ذریه حضرت زهراس .

5-     در آخر الزمان ، یکی از درهای دوستی با خدا ، به دست آوردن دل امام زمان (ع) هستش . پس سعی کن همواره به یاد حضرت باشی ولو با یک صاوات

6-     مقید بودن به نماز اول وقت و همیشه با وضو بودن هم یکی از این میان بر هاس که رابطه انسان با خدا رو تسهیل می کنه

حالا که با خدا رفیق شدی یه یادی هم از ما بکن

 دفاع مقدس جلوه عزت، عظمت و مقاومت و به تعبیر مقام معظم رهبری آیینه افتخارات ملت ایران اسلامی است که ابعاد نورانی آن هنوز هم برای ما ناشناخته مانده است. این امر به ویژه در استان کردستان که بخشی از جغرافیای نورانی دفاع مقدس به حساب می‌آمد حائز اهمیت بسیاری بوده که متاسفانه تاکنون مغفول مانده است.

کردستان سرزمین فداکاری‌های بزرگ، ایثارها و حماسه آفرینی‌های شگرفی در دوران دفاع مقدس بود که در دو جبهه با دشمن خارجی و مزدوارن داخلی استکبار می‌رزمید و جبهبه‌های نبرد کردستان آیینه تمام نمای اخوت و نیز وحدت اسلامی و غیرت ملی بود.

شیعه، سنی، کرد، فارس و ترک همه و همه از جای جای ایران اسلامی آمده بودند تا این بخش از خاک ایران اسلامی را از چنگال جیره‌خواران استکبار جهانی نجات دهند و به فرمان ولی امر مسلمین ، امام راحل(ره) گوش جان دهند که فرمود:" الساعه خبر رسید که در سنندج و حزب دمکرات ارتش‌های و سپاهیان آنها را محاصره کرده‌اند و اگر تا نیم ساعت دیگر کمک نرسد اسلحه‌ها را می‌برند و از مسجد سنندج به ما اطلاع داده‌اند که حزب دمکرات زن‌های ما را به گروگان برده‌اند.

اکیدا به کلیه قوای انتظامی دستور می‌دهم به پادگان‌های مراکز ابلاغ کنند که به قدر کافی به طرف سنندج حرکت کنند و با شدت اشرار را سرکوب کنند تاخیر ولو به قدر یک ساعت تخلف از وظیفه و به شدت تعقیب می شود."

مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در تبیین  شرایط ویژه استان کردستان در دوران دفاع مقدس خطاب به مردم استان می‌فرمایند:" جوانان عزیز شما هم در جبهه ضد انقلاب جنگیدند و هم در جبهه رژیم بعثی صدام ، در هر دو جبهه در مقابله با این دو دسته دشمن که ریشه‌شان هم البته به هم نزدیک بود، این جوانان ایستادگی کردند."

جای جای سرزمین کردستان و وجب به وجب خاک آن معطر به خون شهدا و قدمگاه انسان‌های وارسته و مجاهدان مخلصی است که در لبیک به ندای امام راحل(ره) به دفاع از اسلام، نظام، حریت، استقلال و ناموس وطن پرداخته و در ولایتمداری و مجاهدت گوی سبقت از همگان ربوده و یاد و نامشان را تا ابد در صحیفه تاریخ ثبت کردند.

کردستان مدیون شهدایی است که با نثار خون خود عزت و سربلندی را به ارمغان آوردند و این بخش از سرزمین اسلامی را از لوث وجود دشمنان و سرسپردگان پاک کردند.

کردستان به خود می‌بالد که میزبان شهدای سرفرازی است که در آسمان رشادت و ایثار می‌درخشند.

کردستان مفتخر است که مهاجرین و انصار عصر انقلاب دوش به دوش هم در کنار هم از اسلام، ایران و کیان نظام اسلامی و خاک پاک کردستان دفاع کرده و خون پاک مهاجر و انصارمعجونی از ایمان عشق محبت انسجام و یکدلی را پدیدار ساخته و تا امروز که سال ها از جنگ و دفاع مقدس می‌گذرد شمیم عطرآگین آن به مشام می‌رسد.

یادمان باشد عزت، سرافرازی، آزادی و آزادگی کردستان مدیون شیر مردان و شیر زنان غیوری است که از جان خود گذشتند تا جان تازه ای به کردستان بدمند.

یادمان باشد وجب به وجب خاک کردستان با خون پاک شهدا عطراگین است و نباید این امر  از خاطر کردستان و کردستانی‌ها پاک شود.

یادمان باشد مردم ایران شهید چمران‌ها را شهید شیرازی‌ها را شهید بروجردی‌ها و دهها شهید سرافراز را به نام کردستان می‌شناسند مبادا کردستان و کردستانی‌ها آنها را فراموش کنند.

یادمان باشد سرداران جان برکفی از خطه کردستان به خاک و خون غلطیدند تا امروز کردستان در هوای پاک آزادی و آزادگی تنفس کند پیشمرگان کرد مسلمان را از یاد نبریم، پیشکسوتان جهاد و شهادت کرد و کردستان را فراموش نکنیم که اگر چنین شود مدیونیم. مدیون امام، مدیون شهدا و مدیون ایثارگران.

حماسه هشت سال دفاع مقدس آیینه تمام نمای معنویت، ایثار، ایمان، ولایتمداری و مجاهدت خالصانه در راه خدا و اعتلای دین اسلام و تثبیت و اعتلای نظام اسلامی بود و باید این ارزش‌ها همچنان زنده و برجسته بماند و به عنوان نمادهای اصلی و کلیدی دفاع مقدس برای نسل امروز تبیین شود.به یاد داشته باشیم لقب "دفاع مقدس "توسط شخص امام (ره)به حماسه دفاع هشت ساله ملت ایران داده شد چرا که امام معتقد بود "ما دفاع مقدس می خواهیم بکنیم ،یعنی ما می خواهیم از ابروی اسلام ، از ابروی کشور اسلامی دفاع بکنیم واین یک دفاعی است که عقل و اسلام هردو با ان موافقند "

هر کس در قداست دوران هشت سال جنگ تحمیلی شک دارد به بیانات امام راحل(ره) و تعابیر خالصانه ایشان و همچنین سخنان مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) در خصوص جبهه و رزمندگان اسلام ، شعارها و شعورهای حماسی و عاشورایی و فاطمی رزمندگان اسلام ، نماز های شب و راز و نیاز شیران روز و زاهدان شب زنده دار ،جلوه های عرفان راستین و ناب در میادین نبرد وبه تعبیر امام راحل به چهره های نورانی رزمندگان اسلام همچنین وصیت نامه شهدای جنگ توجه کند.بی جهت نیست امام راحل که خود سرامد عارفان و عباد الله الصالحین بود در مواجهه با رزمندگان اسلام سر تعظیم فرو می اورد ،طفل سیزده ساله ای را رهبر خود می داند و ارزو می کند خداوند وی را در جوار بسیجیان قرار دهد .

بی دلیل نیست که امام ازاد سازی خرمشهر را به خدای سبحان نسبت می دهد وخطاب به رزمندگان می فرماید:دست شما به قدرت خدا بر ماشه می رود و این خدای تبارک و تعالی است که این پیروزی ها را نصیب شما کرده است .و در فراز دیگری ندا می دهد : بارالها جوانان رزمنده ایران فتح را از تو می دانند و به قدرت خویش مغرور نیستند ، تو طمانینه و سکینه را در دل آنان نازل فرمودی و رعب و وحشت را در قلوب دشمنان انان که دشمنان اسلامند انداختی .

امام راحل با اشاره به اینکه دشمنان با تمام قوا به میدان آمده‌اند می‌فرماید: این کوردلان از خدا بی‌خبر و عاری از معنویات نمی‌دانستند که این کشتی نوح است که خدایش کشتیبان و پشتیبان است. اینان با ابزار و ساز و برگ مادی به جنگ ایمان و معنویت و کشور صاحب‌الزمان(عج) آمده‌اند.

حضرت امام(ره) همچنین حضور اقشار مختلف مردم در جبهه‌ها را مساله‌ای معنوی تلقی کرده و می‌فرمایند: این‌ها عشقی است که به اسلام و به کشور اسلامی دارند.

مقام معظم رهبری نیز نقش تعیین کننده‌ عوامل معنوی و فرهنگی در دفاع مقدس را مورد تاکید قرار داده و می‌فرماید: این قضیه واقعیت دارد که ما بدون تعبد هیچ چیز در این جنگ نمی‌داشتیم، معنویات، راز و نیاز با خدا، فریب ظواهر را نخوردن و همین معنویت بود که بسیج را در میدان‌های نبرد آن طور بی‌تاب و عاشق می‌کرد.در بیانی دیگر از مقام معظم رهبری آمده است :دوران جنگ و شرایط خاص آن برای عده ای از جوانان این مملکت یک انقلاب معنوی و حقیقی به وجود اورد .ودر فرازی دیگر می خوانیم جوانان ما به خاطر انگیزه دینی است ،به خاطر حفظ دین و انقلابشان است که در جبهه می جنگند.لذا قصد قربت می کنند ،لذا کفن می پوشند ،لذا برادران شپاه به من می گفتند عده ای از برادران مومن در قضیه حاج عمران وقتی به طرف میدان جنگ می رفتند دست هایشان را حنا می بستند ،گفتند می رویم شهید یشویم .

وصیت نامه شهدای جنگ نیز اکنده از عشق و شور و معرفت است .فرهنگ عاشورا وقیام سید الشهداو یاران فداکارش  و حمایت از اسلام و انقلاب و امام محور وصیت نامه ها است تا جاییکه در یک نمونه آماری از وصیت نامه شهدای جنگ که مورد تحقیق قرار گرفته است چهارصد درصد به امام حسین (ع) وولایت و امام استناد شده است .یعنی در هر وصیت نامه به طور میانگین حداقل چهار بار یا اسم امام حسین (ع)برده شده یا کربلا یا عاشورا یا حضرت زینب (ع)یا حضرت علی اکبر (ع)یا حضرت ابوالفضل(ع)و اقتدا کردن و الگو قرار دادن ان ها.

اما با این همه،گویا عده ای دانسته و یا ندانسته چشم ها را به روی این واقعیات بسته و هجمه گسترده ای به فضای قدسی و معنوی دفاع مقدس در قالب فیلم سینمایی و سریال‌های تلویزیونی و کتاب و داستان صورت داده و متاسفانه بخش‌هایی از جامعه هنری و رسانه‌ای ما به جای اینکه با فضای معنوی و جلوه‌های فرهنگی ناب و خالص جبهه‌های نبرد با دشمن در دوران دفاع مقدس همراه شوند به بهانه طنز و ایجاد فضای شادی و نشاط به انحراف واقعیت‌های دوران دفاع مقدس پرداخته و جلوه‌های معنوی دوران جنگ را به نادیده گرفته وبه نسل امروز در خصوص دفاع مقدس نشانی غلط می دهند .

در این شرایط که قداست و معنویت هشت سال جنگ تحمیلی علیه نظام اسلامی به بهانه‌های مختلف کمرنگ می‌شود وظیفه همگان است که با برجسته‌سازی فضای معنوی دوران مقدس نقش محوری ایمان به خدا، اعتقاد به شهادت و عشق به امام را در پیروزی و سربلندی ملت ایران در دوران جنگ تحمیلی روشن نمایند.

وقت آن است کسانی که به هر دلیلی اصرار بر قداست زدایی از حماسه دفاع مقدس را دارند به خود آمده و فکر و ذهن خود را بازلال اسرار معنوی وامدادهای غیبی  و معارف عرفانی دوران دفاع مقدس شتشو داده و بیش از این خودرا مدیون امام راحل(ره) و شهدا و همچنین ایثارگران دفاع مقدس ننمایند.

 پس از هشت سال جنگ تحمیلی که هیچ دستاوردی برای دشمن نداشت امروز جنگی بزرگتر با میدانی پیچیده‌تر و سنگین‌تر با عنوان تهاجم فرهنگی در برابر مردم ما وجود دارد و از آنجاست که باید گفت دفاع مقدس همچنان ادامه دارد.

سال ها پیش هشت سال جنگ نظامی تحمیلی نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی ایران بدون کوچکترین دستاوردی برای دشمن و با دفاع شرافتمندانه همراه با عزت و سربلندی سراسر ایران اسلامی و همه مسلمانان آزاده پایان یافت و درس عبرتی برای همه آنهایی شد که در دل بیمار و ذهن معیوب خویش هوس حمله و تعرض به مهد شیران و سرزمین آزادگان ایران اسلامی را داشتند.

جنگ تمام شد اما غافل از آنکه جنگی  که با عزت و سربلندی برای ایران به پایان رسید علیرغم همه ابعاد و پیچیدگی و تلفات ،جنگی کوچک و جهادی اصغر بود و میدانی پیچیده تر، سهمگین تر و خسارت بارتر و جنگی بزرگتر و پردامنه تر در پیش است.

جنگی که نه تنها به فتح مرزهای زمینی که به فتح مرزهای فرهنگی، اخلاقی و معرفتی می‌اندیشد جنگی که در مرحله اول با خاک و سرزمین جغرافیا سر و کار ندارد که مغزها و قلب‌ها را در تیررس مستقیم خود قرار داده و سپس گام در تصرف سرزمین می‌گذارد.

در این جنگ از تهاجم نظامی پر سر و صدا، انفجارها، تلفات انسانی محسوس، موشک باران و بمباران‌های وحشتناک و رعب‌آور خبری نیست بلکه تهاجمی بسیار نرم و ظاهری آراسته، زیبا، جذاب آهسته و آرام و فریبنده‌ای را شاهد هستیم که حتی عده‌ای از خودی‌ها نیز منفعل شده و وجود چنین جنگی را انکار کرده و آن را با تعامل فرهنگی اشتباه می‌کنند.

در جنگ فرهنگی دشمن لباس دوست می‌پوشد و گرگ لباس میش، شیطان لباس مصلح و بی‌بندو باری و بی‌عفتی لباس تمدن و پیشرفت و تمامی شئونات جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از گفتار تا اخلاقش را از معماری تا معاشرت‌های اجتماعیش را از مهد کودک تا دانشگاهش را از آبدارخانه اداره تا آشپزخانه منازلش را همه و همه را تحت تاثیر آموزه‌های فرهنگ مورد نظر خویش در می‌آورد.

برای تهاجم فرهنگی مانع و بازدارنده‌ای وجود ندارد و هیچ سازمان و ملل و شورای امنیتی هم خود را مسئول نمی‌دانند که حداقل با صدور بیانیه‌ای معترضانه و یا بی‌خاصیت مواضع خود را اعلام کنند.

تهاجم فرهنگی تا اندرونی خانه‌ها و خلوت‌گاه‌های ما هم نفوذ کرده و برای آن برنامه دارد.

صحنه میدان او بسیار فراتر از جنگ نظامی است او تشخیص می‌دهد مردم چه باید بخورند چه باید بکنند چه چیزی را ببینند و چه چیزی را نبینند، چه چیزی را بشنوند و چه چیزی را نشنوند کجا بروند و کجا نروند چه بنویسند و چه چیزی ننویسند چه چیزی را باور کنند و چه چیزی را باور نکنند و ....

در جنگ فرهنگی میزان مجروحین، اسرا و تلفات بسیار سهمگین است اما نکته‌ این است که این بردگان مد و ابتذال همواره به این اسارت افتخار می‌کنند ، در این جنگ مردان غیرتشان را گم می‌کنند و زنان حیا و عفتشان را و هیچ یک هم به روی خودشان نمی‌آورند.

در جنگ نظامی فرمان فرمانده برای همه حجت و تخلف از آن جرمی سنگین محسوب شده و به دادگاه نظامی و مجازات‌های سنگین ختم می‌شود اما در هجوم فرهنگی علیرغم دستورات مکرر و موکد مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده عالی جبهه فرهنگی و انزارهای صریح ایشان نه تنها سنگربندی متناسبی به عمل نیامده که پس از سه دهه از انقلاب  می‌گویند ما به جنگ فرهنگی اعتقادی نداریم.

پس باور کنیم جنگ فرهنگی بسیار سخت تر و گسترده‌تر و پیچیده‌تر از جنگ نظامی و نفوذ و تلفات آن بسیار بیشتر از جنگ نظامی است.

باور کنیم در این جبهه کوتاهی شده و جامعه به خصوص جوانان و نوجوانان در مصاف با دشمن تا بن دندان مسلح با کمترین آموزش و پشنوانه رها شده‌اند.

آری! اگر جنگی هست باید دفاعی هم باشد و اگر دفاعی برای حفظ باورهای دینی و اخلاقی هست باید از مرزهای الهی و معنوی باشد که آن هم دفاع مقدس است.

دفاعی که از جدال قابیل و هابیل آغاز و تا قیام مصلح کل مهدی موعود ادامه دارد بکوشیم از بازماندگان این قافله نور و شکست خوردگان جبهه فرهنگی نباشیم.

اذان اعلام موجودیت اسلام و معرفی عقاید مسلمانان  و فریاد علیه معبودهای خیالی است . اذان نماد هوشیاری و بیداری از غفلت و دنیا پرستی است ، اذان شعار توحید ، اقرار به وحدانیت خدا ، رسالت محمد مصطفی « ص » وولایت  علی مرتضی « ع »  و اولاد طاهرینش « ع » است . وقتی سخن از اذان می آید دل و جان با یاد نماز و نیایش عطر آگین می شود . نمازی که باز دارنده از فحشاو منکر است و عمود خیمه دین .

اذان تا اذان  ، نور تا نور است و سرچشمه فیض کمالات و معنویات  ، بخصوص اگر این چشمه نور با  ماهی چون  رمضان المبارک قرین شده  . و مردم را به حضور در ضیافت الله فرا بخواند  .

اذان تا اذان فرصتی است بسیار ارزشمند و غنیمتی است بسیار گرانبها که بندگان خدا  با اجابت دعوت حق و گام نهادن در مسیر نور و معرفت پله های تکامل و اوج را طی نمود ه و همگام با «  عبادالله الصالحین  » به نجوا با معبود نشسته  و با قرآن و دعا انیس شده و شب های رمضان را با نور معرفت و انس روشنایی می بخشند  .

اذان تا اذان حبل المتین الهی است و ستارگان درخشان در شب های رمضان حلقه های وصل جاده عشقند و منادی شور وصال و دلدادگی . آری شب های رمضان هدیه ها ی بی بدیل الهی به مشتاقان کمال ، رهجویان وصال است و سفره افطار تا وعده سحر زنجیره لطف خداوند و فیض باران آسمان معنویت است .

زمزمه مناجات عاشقانه افتتاح و دعای سحر و حضور در مساجد و محافل رمضانیه و تلاوت آیات نور و انس با معبود ره آورد منحصر به فرد ضیافت الله و نمازهای عارفانه و نیایش های عاشقانه  کهکشان نوری است از اذان مغرب تا اذان صبح که با دعوت حق و اجـابت مؤمنان با حضور در سفره ضیافت نور محقق شده است . ولی با این همه گروهی عظمت و شوکت این لحظه ها و شب های ناب را نادیده گرفته و اذان تا اذان را از اوج ملکوت و عرفان به چاه و یل مادیت و هوس تنزل داده و شب های رمضان را با شب های گلو بندک اشتباه گرفته و مردم را از سفره نور و فیض به سفره هوس و بیراهه و از محافل قدسی و مساجد به سینماها و تماشاخانه ها رهنمون می سازند تا به جای تماشای ملکوت به تماشای فلان فیلم و فلان بازیگر و فلان داستان نشسته و شب های رمضانیه را با نسخه لهو و لعب به سر آورند ، لابد این گروه تصور می کنند مخاطبین آنها از دعوت نامه الهی جهت حضور مستمر در سفره فیض و نور رمضان معاف هستند و از مجاهده در جهاد اکبر که بهترین جلوه آن در شب ها و روزهای ماه مبارک رمضان جلوه می کند فارغ شده اند .

بی گمان همچنانکه تکریم جایگاه و رعایت آداب و حرمت ماه  مبارک رمضان در نزد خدای بزرگ بسیار مأجور است . بی حرمتی به آداب و حرمت این ماه مبارک نیز مسئولیت و عواقب خطیری دارد که همه باید از ان به خدای بزرگ پناه ببریم .

در مکتب پر فیض اسلام و در محضر پیامبر اعظم « ص » و اهل بیت مطهرش « ع » آموخته ایم که ماه رمضان جلوه عبودیت و تقوی است و تمرین خویشتنداری در برابر هوس ها و خواسته های نفسانی و جلوه اکمل جهاد اکبر ، در این ماه سفارش شده ایم به انس با قرآن و آشتی با دعا و نیایش و قرین شدن با اعمال و آداب خاصه شب ها و روزهای این ماه نور و معرفت برای کسب آمادگی و لیاقت حضور در شب قدر که از ارزشی والاتر از هزار ماه برخوردار است .

بزرگان دینی به ما توصیه کرده اند که قدر لحظه لحظه این ماه بزرگ را بدانیم تا در دنیا و آخرت دچار حسرت و افسوس نشویم و از این سفره فیض و توفیق میهمانی الهی حداکثر استفاده و نهایت بهره را ببریم . به ما گفنه اند شبها و سحرهای رمضانیه بهترین اوقات برای خوشه چینی از رحمت الهی و نیل به قرب و رضوان الهی است . حواسمان باشد نکند برخی طرح ها و برنامه ها آگاهانه و نا آگاهانه مردم را از مسیر هدایت به غفلت و گمراهی بکشاند . اذان ندای هدایت و فطرت سوق دادن ایشان به «  خیرالعمل  » است . مبادا شأنیت و حرمت آن را بشکنیم . در ماه رمضان زمین ،  آسمان ، جن و انس و ملک ندای ربنا سر داه و درهای بهشتی به روی روزه داران و مناجات کنندگان باز است و نسیم معنویت و عرفان بر دل های عاشق و عارف وزیدن می گیرد مبادا خلاف جهت حرکت کنیم .

امید است  عنایت خاصه خداوند شامل حال شده و در ماه ضیافت الهی ،  ارمغان ارزشمند و هدیه بی بدیل آسمانی « احس الحال » نصیب همه مشتاقان وصال و دوستداران کمال گردد .

 « یک دقیقه سکوت » ، شما هم مثل من بارها این جمله را شنیده اید و یا خوانده اید ، مثلاً ؛

مردم ژاپن به احترام 19 هزار قربانی حادثه سونامی یک دقیقه سکوت کردند . و یا ؛

ساکنان شهر تولوز فرانسه به یاد قربانیان مدرسه یهودیان یک دقیقه سکوت کردند . و همچنین ؛

سازمان ملل به یاد مرگ « کیم جونگ ایل » رهبر فقید کره شمالی یک دقیقه سکوت اعلام کرد .

در موتورهای جستجو آمده است ،

یک دقیقه سکوت به نام گروه موسیقی رپ می باشد که در لندن مستقر است وآلبوم  های ترانه یک دقیقه سکوت و ....

به ریشه و فلسفه فرهنگی و اجتماعی این عمل نمی پردازم. انگیزه من از ورود به بحث این بود که دین اسلام به عنوان کامل ترین و جامع ترین دین آسمانی بر پیغمبر خاتم « ص » عرضه شده و نسخه حیات بخش دین و  دنیای مردم را به ارمغان آورد . اسلام برای همه عرصه های زندگی از قبل از تولد تا پس از مرگ برنامه دارد و مسلمانان مؤظفند زندگی خود را با موازین ارزش های اخلاقی و معرفتی اسلام تطبیق داده و سعادت اخروی خود را همراه با زندگی پاک و نورانی تضمین نمایند . پایبندی به سنت ها و توصیه های اسلام همواره به نفع بشر بوده و بی اعتنایی به آن چیزی جز ضررو خسران به بار نمی آورد .

یکی از مواردی که اسلام به آن توصیه اکید نموده و پیامبر و اهل بیت « ع » نیز راهکارهای آن را ارائه داده اند  یادمان درگذشتگان و اموات است که بر اساس دستورالعمل های  وارده موجب کسب ثواب برای یاد کننده و کمال و اجر معنوی برای شخص از دنیا رفته می گردد .

حال چرا در برخی از مجامع اسلامی و میادین ورزش رسمی کشور اسلامی ایران به جای ذکر صلوات و قرائت فاتحه که دنیایی از نور و رضوان پیرامون یاد کننده و یاد شده ایجاد کنند « اعلام یک دقیقه سکوت » می شود مایه تعجب است روح ایرانی مسلمان با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد و ادعیه و مناجات و قرائت قرآن و فاتحه عجین است . هر چند طلب عنوان و بخشش از خدا اختصاص به اموات ندارد . چنانچه می گویی اللهم اغفر للمؤمنین و المؤمنات والمسلمین و المسلمات الاحیاء منهم والاموات  ،یعنی خدایا زنده و مرده مردان و زنان مسلمان و با ایمان را مورد رحمت و مغفرت خویش قرار بده.

 قرآن کتاب زندگی است اما اموات نیز در عالم برزخ محتاج به ذکر و یاد هستند و بهترین توشه برای انان قرائت قران و فاتحه است . 

امید است روز به روز با فرهنگ برتر اسلام و سنت های نوروزی و نجات بخش آن آشنا تر شده و با عمل به فرامین دینی جامعه های دینی و زندگی سرتاسر شود و نشاط و معنوی را پدید آوریم .

   رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» فرمودند: إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ أَلَا إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَى شَهْرِی [1]

    من فرستاده خدا به سوی شما هستم، بدانید که شعبان ماه من است، خدا رحمت کند کسی را که مرا در این ماه همراهی و   مدد نماید.

 این حدیث شریف روشن می‌کند که روح و روان انسان‌ها در این ماه آنچنان آماده‌ی ارتباط با حقایق معنوی می‌شود که می‌توانند رسالت رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» را بفهمند و بفهمانند و از این طریق، رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» را یاری کنند.

 امیرالمؤمنین «علیه‌السلام» در رابطه با حدیث فوق می‌فرمایند: مَا فَاتَنِی صَوْمُ شَعْبَانَ مُنْذُ سَمِعْتُ مُنَادِیَ رَسُولِ اللَّهِ«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» یُنَادِی فِی شَعْبَانَ وَ لَنْ یَفُوتَنِی فِی أَیَّامِ حَیَاتِی صَوْمُ شَعْبَانَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ [2] از آن وقت که سخن منادیِ  رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» را که فرمود شعبان ماه من است، شنیدم تاکنون روزه آن ماه از من فوت نشده و إن‌شاءالله تا آخر عمر هم فوت نخواهد شد.

 امام صادق «علیه‌السلام» فرمودند: صَوْمُ شَهْرِ شَعْبَانَ وَ شَهْرِ رَمَضَانَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ تَوْبَةٌ وَ اللَّهِ مِنَ اللَّه.[3]‏ روزه‌ی پشت سر هم دو ماه شعبان و رمضان به خدا سوگند توبه و توجه خدا است به بنده. که این توجه؛ توجه خاصی است، غیر از توجهی که خداوند به همه بندگان دارد و موجب گشودن رازهایی بر قلب انسان می‌شود، تا در زندگی فردی و اجتماعی بهترین موضع‌گیری را نماید.

 حضرت رسول«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» فرمودند: «مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ أَوَّلِ شَعْبَانَ وَ یَقُومُ لَیَالِیَهَا وَ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ إِحْدَى عَشْرَةَ مَرَّةً دَفَعَ اللَّهُ عَنْهُ شَرَّ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ شَرَّ أَهْلِ الْأَرَضِینَ وَ شَرَّ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ وَ شَرَّ کُلِّ سُلْطَانٍ جَائِرٍ .[4] هرکس 3 روز از اول ماه شعبان را روزه بدارد و در شب‌های آن، 2 رکعت نماز بگذارد که در هر رکعت سوره فاتحه را یک‌مرتبه و «قل‌هوالله‌احد» را 11 مرتبه بخواند، شرّ اهل سماوات و شرّ اهل زمین‌ها و شرّ ابلیس و لشکریان او و شرّ هر سلطان ستمگری از او دفع می‌شود.

 در این حدیث، رمزها و رازهای دقیقی هست. همین‌قدر ملاحظه می‌فرمایید که چگونه بستر تعالی انسان‌ها در این ماه فراهم شده و موانع سلوک انسان دفع می‌گردد، حال چه موانع آسمانی مثل اعمال نیکی که منجر به عُجب و غرور می‌شوند، و چه موانع زمینی مثل حبّ دنیا و سایر حرص‌های زمینی، ماه شعبان بستر خلاصی از همه این موانع است، از جمله شرّ ابلیس و شرّ حاکمان ظالم تا انسان بتواند در رسالت تاریخی خود به بهترین نحو مؤثر باشد.

 وقتی رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» می‌فرمایند: فمَنْ صَامَ أَوَّلَ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ سَبْعِینَ حَسَنَةً، الْحَسَنَةُ تَعْدِلُ عِبَادَةَ سَنَة [5] هرکس روز اول ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند عزّوجلّ هفتاد عمل نیک برای او می‌نویسد که هریک از آن‌ها با عبادت یک‌سال برابری می‌کند.

 این حدیث خبر از آن می‌دهد که در این ماه جان انسان‌ها چنان وسعتی می‌یابد که هفتادبرابر زمان‌های دیگر امکان قبول انوار الهی را دارد، و به عبارت دیگر دریچه‌های عالم غیب در این ماه به روی کسی که خود را با اعمال این ماه آماده کند، به نحو فراوانی گشوده شده است، تا راه ارتباط با حقایق ربّانی را کشف کرده و در ماه رمضان به‌راحتی بتواند از آن ارتباط استفاده نماید. چنین انسانی است که حتی در امور اجتماعی می‌تواند بر موضع حق مقاومت نماید.

 تأکید پیامبر خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله»بر روزه کامل ماه شعبان نشان می‌دهد در این ماه شرایط خاصی برای تجلی انوار الهی بر قلب صائم فراهم است. به تعبیر امام باقر «علیه‌السلام»؛ روزه‌ی این ماه «طُهْراً مِنْ کُلِّ زَلَّةٍ وَ وَصْمَةٍ وَ بَادِرَةٍ» [6] موجب جدایی از هر لغزش و عیب و ننگ و خطا و گناه می‌گردد و قلب انسان را آماده برای ملاقات خدا در ماه رمضان می‌کند.

 وقتی حضرت صادق«علیه‌السلام» می‌فرمایند: «صِیَامُ شَعْبَانَ ذُخْرُ الْعَبْدِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُکْثِرُ الصِّیَامَ فِی شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ مَعِیشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا یَکُونُ لِمَنْ یَصُومُ یَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّة». [7] روزه شعبان، اندوخته بنده براى روز رستاخیز است و هیچ بنده‏یى نیست که در شعبان فراوان روزه بگیرد مگر اینکه خداوند کارهاى زندگى او را اصلاح و شرّ دشمن او را کفایت مى‏فرماید و کمترین پاداش براى کسى که یک روز از شعبان روزه بگیرد، این است که بهشت براى او واجب مى‏شود.

 این حدیث شریف خبر از آن می‌دهد که جهت‌گیری جان چنین فردی به سوی بهشت خواهد بود و راه سیر به بهشت را پیدا می‌کند و به آن‌سو حرکت خواهد کرد. هنر دیگرش باید آن باشد که با اعمال معنوی دیگر، به این سیر سرعت بخشد و از توقف‌گاه‌های خود بکاهد. نکته‌ی دقیق در حدیث فوق پیامی است برای مبارزان با دشمنان اسلام که روزه‌ی این ماه موجب بهره‌مندشدن آن‌ها از الطاف الهی است تا بر دشمنان فائق آیند.

رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» با پرده‌برداشتن از سرّی از اسرار عالم غیب فرمودند: «شَعْبَانُ شَهْرِی وَ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ صَامَ یَوْماً مِنْ شَهْرِی کُنْتُ شَفِیعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ صَامَ یَوْمَیْنِ مِنْ شَهْرِی غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ شَهْرِی قِیلَ لَهُ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ». [8] شعبان ماه من است و رمضان ماه خدای عزّوجل است. هرکس یک روز از ماه من را روزه بدارد، در روز قیامت شفیع او خواهم بود، و هرکس 2 روز از آن را روزه بدارد، خداوند گناهان گذشته او را می‌بخشد و هرکس 3 روز از آن را روزه بدارد، به او گفته می‌شود؛ عملْ از سر گیرد زیرا تمام موانع ارتباط او با خدا مرتفع شده.

چنانچه ملاحظه می‌فرمایید، در این دستورات بحث رویکرد انسان در میان است به سوی فرامین خدا و تغییر جهت‌دادن انسان از یک زندگی عادی به طرف یک زندگی روحانی و معنوی و این‌همه ثواب که در حدیث فوق و امثال آن ذکر می‌شود، به جهت تغییر جهتی می‌باشد که انسان در غوغای زندگی و در عادت به خوردن، یک‌مرتبه باید جهت عادی خود را تغییر دهد و به سیره رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» برگشت نماید و لذا است که در ثواب اولین روزه این ماه حضرت می‌فرمایند: «کُنْتُ شَفیعُه یَوْمَ  الْقِیامة» من در قیامت شفیع او می‌شوم و راه سیر به سوی خدا را برای او می‌گشایم. چون در دنیا و در کشاکش روزمرّگی‌ها با فرارسیدن ماه شعبان به رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» تأسی کرد و به محبت رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» وارد ماه شعبان شد.

   در همین رابطه حضرت سجاد«علیه‌السلام» هنگام ظهر در تمام روزهای ماه شعبان و نیز در شب نیمه ماه شعبان دعای مشهور صلوات بر محمّد و آل او را می‌خواندند تا رشته‌ی پیوند انسان با رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» در این ماه کامل گردد. خداوند به همه ما کمک فرماید تا موفق به پیروی از سنت رسولش گردیم و نهایت مقاومت و پایداری در مسیر دینداری را در مقابل دشمنان اسلام نصیب خود کنیم.

 در ماه شعبان با تکرار ذکر «لا إله الاّ الله، وَ لا نَعْبُدُ إلاّ إیّاهُ، مُخْلِصینَ لَهُ الدّین وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرکُون» که می‌گویی: إله و معبود و مطلوبی جز «الله» - که جامع جمیع کمالات است- در هستی نیست، پس باید دل به او سپرد، و جز او را عبادت نمی‌کنیم،

خالصانه دین را برای او می‌دانیم، هرچند مشرکان جهت‌های فراوان دیگری را در جلو ما می‌گذارند تا از دین خدا عدول کنیم و به مکتب‌ها و تئوری‌های آن‌ها برگردیم. آری با تکرار این ذکر جهت توحیدیِ جان را تقویت می‌کنی، همچنان که با استغفارهای این ماه، موانع تجلی انوار الهی را برطرف می‌نمایی.

 حضرت صادق«علیه‌السلام» فرمودند: هرکس در ماه شعبان هر روز هفتاد بار بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ » خداوند نام او را در افق مبین -جایگاهی وسیع در جلو عرش می‌نویسد- زیرا در این ذکر از معبود خود با نظر به اسم «رحمان» و «رحیم» و «حیّ و قیّومِ» او می‌خواهی موانع ارتباط با خودش را برای تو برطرف کند و بتوانی با نظر به انوار اسماء مذکور به سوی او نظر کنی.

 ماه، ماه نزدیکی به خدا است و زمینه ارتباط به شدت فراهم است و لذا از    امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» هست که رسول خدا«صلّی‌الله‌علیه‌وآله» فرمودند: «آسمان‌ها در پنجشنبه‌های ماه شعبان آراسته می‌گردد و فرشتگان می‌گویند: پروردگارا! روزه‌داران این روز را بیامرز و دعایشان را اجابت فرما!». و لذا هرکس در پنجشنبه‌های ماه شعبان، 2 رکعت نماز بگذارد که در هر رکعت، پس از حمد سوره «قل هواالله احد» را صدبار بخواند و بعد صدمرتبه بر پیامبر و آل او صلوات بفرستد، همه نیازها و تقاضاهای دینی او برآورده می‌شود.

از این روایت، رازهایی آشکار می‌شود. همین اندازه به این فکر کن که می‌فرمایند: «تَتَزَیّن السّموات» آسمان‌ها زینت داده می‌شوند، همان‌طور که زینت عقل که آسمان جان انسان است به برخورداری حکمت و معرفت است، آسمان دنیا حامل معارف و حقایق عالیه خاصی در آن روز می‌شوند که آن معارف و حقایق بر روزه‌دار نازل می‌گردد. و نیز به این فکر کن که می‌فرمایند: «فتقول الملائکه...» ملائکه از خداوند تقاضا می‌کنند؛ مثل آن است که قوه بینایی و چشم شما با دیدن چیزی از جان شما طلب آن چیز را بکند. حدیث فوق خبر می‌دهد در آن روز کرّوبیان عالم قدس نظر خاص به صائمان آن روز دارند تا روزه‌داران در سیر و سلوک خود در نهایت راحتی بتوانند به مقصد برسند.

 پی نوشت:

 [1] - مصباح المتهجد، ج 2، ص 825

 [2] - مصباح المتهجد، ج 2، ص 825

 [3] - من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص93

 [4] - الوسائل، ج 8، ص 104

 [5] - أمالی الصدوق، ص 23 - المجلس السابع‏ ثواب‌الاعمال، ص86

 [6] - حضرت صادق می‌فرمودند: پدرم بین روزه‌ی ماه شعبان و رمضان یک روز – و بنا بر حدیث دیگر دو روز – فاصله می‌انداخت. (ثواب الأعمال، ص 84)