جنگ تمام شد اما غافل از آنکه جنگی با عزت و سربلندی برای ایران به پایان رسید علیرغم همه ابعاد و پیچیدگی و تلفات جنگی کوچک و جهادی اصغر بود و میدانی پیچیده تر، سهمگین تر و خسارت بار تر و جنگی بزرگتر و پرداخته تر در پیش است، جنگی که نه تنها به رفع مرزهای زمینی که به فتح مرزهای فرهنگی، اخلاقی و معرفتی می اندیشد، جنگی که در مرحله اول با خاک و سرزمین جغرافیا سر و کار ندارد که مغزها و قلب‌ها را در تیر رس مستقیم خود قرار داده و سپس گام در تصرف سرزمین می گذارد.
در این جنگ از تهاجم نظامی پر سر و صدا، انفجارها، تلفات انسانی عمومی، موشک باران و بمباران‌های وحشتناک و رعب آور خبری نیست بلکه تهاجمی بسیار نرم و ظاهری آراسته، زیبا، جذاب آرام و فریبنده ای را شاهد هستیم که حتی عده ای از خودی ها نیز منفعل شده و وجود چنین جنگی را انکار کرده و آن را با تعامل فرهنگی اشتباه می کنند.
در جنگ فرهنگی دشمن لباس دوست می‌پوشد و گرگ لباس میش، شیطان لباس مصلح و بی بندو باری و بی‌عفتی لباس تمدن و پیشرفت و تمامی شئونات جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، از گفتار تا اخلاصش را از معماری تا معاشرت‌های اجتماعیش را از مهد کودک تا دانشگاهش را از آبدارخانه اداره تا آشپزخانه منازلش را، همه و همه را تحت تاثیر آموزه های فرهنگ مورد نظر خویش در می آورد.
برای تهاجم فرهنگی مانع و بازدارنده ای وجود ندارد و هیچ سازمان و ملل و شورای امنیتی هم خود را مسئول نمی دانند که حداقل با صدور بیانیه ای معترضانه و یا بی‌خاصیت مواضع خود را اعلام کنند و تهاجم فرهنگی تا اندرونی خانه‌ها و خلوت گاه‌های ما هم نفوذ کرده و برای آن برنامه دارد.
صحنه میدان او بسیار فراتر از جنگ نظامی است او تشخیص می‌دهد مردم چه باید بخورند چه باید بکنند، چه چیزی را ببینند و چه چیزی را نبینند، چه چیزی را بشنوند و چه چیزی را نشنوند، کجا بروند و کجا نروند، چه بنویسند و چه چیزی ننویسند، چه چیزی را باور کنند و چه چیزی را باور نکنند و ....
در جنگ فرهنگی میزان مجروحین، اسرا و تلفات بسیار سهمگین است اما نکته این است که این بزرگانند و در ابتذال همواره به این اسارت افتخار می کنند و در این جنگ مردان غیرتشان را گم می‌کنند و زنان حیا و عفتشان را و هیچ یک هم به روی خودشان نمی‌آورند.
در جنگ نظامی فرمان فرمانده برای همه حجت و تخلف در آن جرمی سنگین محسوب شده و به دادگاه نظامی و مجازات‌های سنگین ختم می‌شود اما در هجوم فرهنگی علیرغم دستورات مکرر و موکد مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده عالی جبهه فرهنگی و انذارهای صریح ایشان نه تنها سنگربندی متناسبی به عمل نیامده که پس از سه دهه از انقلاب می‌گویند ما به جنگ فرهنگی اعتقادی نداریم.
پس باور کنیم جنگ فرهنگی بسیار سخت تر و گسترده‌تر و پیچیده‌تر از جنگ نظامی و نفوذ و تلفات آن بسیار بیشتر از جنگ نظامی است، باور کنیم در این جبهه کوتاهی شده و جامعه به خصوص جوانان و نوجوانان در مصاف با دشمن تا بن دندان مسلح با کمترین آموزش و پشنوانه رها شده‌اند.
