نگاهی به نامه انجمن دانش اموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران به دکتر خاموشی
اخیرا نامه ای از سوی انجمن دانش اموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران به حجت الاسلام دکترسید مهدی خاموشی رییس سازمان تبلیغات اسلامی منتشر و به بهانه فعالیت های سیاسی و انتخاباتی وی مطالبی مطرح شده که قابل تامل است .
دوستان انجمنی که لابد به جهت تکلیف محوری و دغدغه مندی نسبت به اسلام و انقلاب و اوج ولایتمداری واژه مرسوم" اسلامی "را حذف کرده و به عبارت "انجمن دانش اموختگان "قناعت کرده اند در این نامه انتقادی با ذکر دو مقدمه و نوید "فردای دیگر "و بشارت "عزم الهی برای تغییر تاریخ"وتکیه بر "گفتمان عدالت "بدون برخورداری از پیش زمینه های لازم و امار و اطلاعات مستند و درست به نقد های کلی و سطحی در حوزه عملکردی سازمان تبلیغات اسلامی پرداخته وبا توجه به یافته ها و بافته های خویش چنین نتیجه گرفته اند که شرایط خطیر است و در چنین شرایطی ورود شخصیت های دینی و فرهنگی در میدان سیاست و انتخابات هیچ وجاهتی ندارد .نویسنده و یا نویسندگان نامه پا را از این فراتر نهاده وحضور امثال دکتر خاموشی در صحنه مدیریت اصولگرایانه انتخابات را به عنوان قدر ناشناسی و ناسپاسی به اعتماد رهبر معظم انقلاب قلمداد کرده اند .
لابد به زعم آنان قدرشناسی از رهبری مترادف با گوشه نشینی ،بی تفاوتی و عافیت طلبی بوده و تغییر تاریخ،گفتمان عدالت و فردای دیگر باید توسط افرادی غیر از دل بستگان و فداییان انقلاب و رهبری و سرداران و سربازان سر به دار ولایت در جبهه فرهنگی که اتفاقا جبهه اصلی مبارزه با دشمن است رقم بخورد و یا لابد در این اندیشه اند که مقوله مهم و اساسی انتخابات هیچ نقشی در تغییر تاریخ ندارد ! شاید هم بر این اعتقادند که افراد مورد وثوق رهبری نباید در حریان سازی و تحول گرایی انقلابی که ماهیت و جوهره اصلی ان فرهنگ دینی است نقش افرینی نمایند !
آنان بی پروا امثال دکتر خاموشی رابه بهانه کار فرهنگی به بی تفاوتی و حاشیه نشینی در صحنه های سرنوشت ساز انقلاب و نظام اسلامی فرا خوانده و از وی می خواهند میدان سیاست را به دیگران وا بگذارد .حال این دیگران چه کسانی هستند که در سابقه ، تعهد ، تدین وزکاوت از امثال دکتر خاموشی ها جلوترند سوالی است که انان باید پاسخ دهند .انان باید به این سوال نیز پاسخ دهند اگر امثال خاموشی ها از میدان سیاست کنار رفته وبه جای دغدغه سرنوشت و آینده انقلاب و اسلام به فکر سرنوشت و آینده خویش باشند بازیگران مورد نظر حضرات در میدان سیاست چه کسانی هستند . ؟
در این نامه به صراحت نوشته اند:"نیروهای فرهنگی و اعتقادی نظام با همراهی روحانیت معظم با همه توان وارد میدان مبارزه فرهنگی شوند ودر حوزه سیاسی دخالت نکنند" .این در حالی است که امام راحل می فرمایند :" مسأله دخالت در امور سیاسی از بالاترین مسائلی است که انبیاء برای او آمده بودند. قیام بالقسط و مردم را به قسط وارد کردن مگر می‌شود بدون دخالت در امور سیاسی؟ مگر امکان دارد بدون دخالت در سیاست و دخالت در امور اجتماعی و در احتیاجات ملت‌ها، کسی بدون اینکه دخالت کند، قیام بالقسط باشد؟ «یقوم الناس بالقسط» باشد"
اقایان انجمنی ! فاین تذهبون ؟مگر بنا نبود سیاست ما عین دیانت ما باشد و دیانت ما عین سیاست ما؟اگر دم از ولایتمداری می زنید که ولی امرمسلمین خود سیاسی ترین ومدبرترین چهره جهان معاصر است .همو که می فرماید : « دشمنان اسلام درطول یک قرن و نیم گذشته سعی کرده بودند اسلام رابه طورکلی ازعرصه زندگی جامعه بیرون رانده و باطرح نظریه جدایی دین ازسیاست، دینداری رافقط پرداختن به عبادت و اعمال شخصی قلمداد کنند و با حذف اسلام ازصحنه سیاست جهان، کشورهای اسلامی راعرصه غارتگری‌ها و تاخت و تازهای سیاسی خود نمایند.»
شما را چه شده است که در میدان دشمن بازی می کنید؟ آیا اهداف زود گذر جناحی و منافع باندی ارزش اینگونه حرمت شکنی ها را دارد ؟
آیا پذیرش مسئولیت در نظام اسلامی را مغایر با روح هدایت گری خالصانه و مشفقانه در جامعه میدانید؟
آیا به نظر شمادفاع از اصول و ارمان های انقلاب و اسلام و پافشاری برمحکمات نظام اسلامی و اصرار بر حکم قرانی "اداء امانت به اهلش"وپایبندی به راهبرد حکیمانه امام و رهبری مبنی بر حضور دائم و موثر در جامعه و بصیرت افرایی در بین مردم در همه صحنه های انقلاب بخصوص در عرصه سرنوشت ساز انتخابات ریاست جمهوری با اهداف و اصول انقلاب بیگانه است؟
آیا تاثیرات مستقیم و بسیار سرنوشت ساز انتخابات ریاست جمهوری در رویکردها ، سیاست ها و اقدامات فرهنگی کشور را باور ندارید؟
آیا دوران سیاه اصلاحات و آنچه را که بر پیکره فرهنگی کشور رفت را از یاد برده اید؟
آیاخطرجریان فتنه وجریان انحراف را که بسان دو لبه تیغ، فرهنگ اصیل و ناب انقلاب را نشانه رفته اند را نمی نگرید؟
اگر شخصیتی فرهنگی ، ولایت مدار و مورد وثوق رهبری با حفظ تمامی اصول و فرایندهای اخلاقی و قانونی ،به عنوان شخصیت حقیقی ،تمام قد و بدون مصلحت اندیش های رایج و دلبستگی های کاذب ،با روحیه ای تکلیف محورانه در صحنه انقلاب حضور یافته و نقش افرینی نماید جای گلایه دارد؟
ایا حضورموثر و سرنوشت ساز هیت های مذهبی درحماسه پرشکوه و با عظمت نهم دی که بزرگترین مانورسیاسی ولایت مداری ملت ایران بود و چشم فتنه را کور کرد جز با هدایت و برنامه ریزی سازمان تبلیغات اسلامی میسر بود؟
دوستان عزیز،بسیاری از بزرگان ، علما، اندیشمندان و حتی مراجع معظم از باب ادای دین و انجام تکلیف و هدایت گری در انتخاب اصلح وارد میدان سیاست شده و می شوند.جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، جامعه روحانیت مبارز ، تشکل های ریشه دار ولایی و.. همه وهمه بسیج می شوند تا کشور به دست انسان امین و صالحی سپرده شود .آیا توصیه شما این است که همه این بزر گان کناری بنشینند و تصمیم گیری در خصوص مهم ترین مسائل کشور به دیگران سپرده شود؟
زهی تاسف ! از جامعه علمی و دانشگاهی کشور انتظار بیش از این است ، سخنی پخته ، تحلیلی سنجیده ، بصیرتی ژرف ر و اندبشه ای اصول گرایانه
مسعود صفی یاری
