پس از هشت سال جنگ تحمیلی که هیچ دستاوردی برای دشمن نداشت امروز جنگی بزرگتر با میدانی پیچیده‌تر و سنگین‌تر با عنوان تهاجم فرهنگی در برابر مردم ما وجود دارد و از آنجاست که باید گفت دفاع مقدس همچنان ادامه دارد.
سال ها پیش هشت سال جنگ نظامی تحمیلی نظام سلطه علیه جمهوری اسلامی ایران بدون کوچکترین دستاوردی برای دشمن و با دفاع شرافتمندانه همراه با عزت و سربلندی سراسر ایران اسلامی و همه مسلمانان آزاده پایان یافت و درس عبرتی برای همه آنهایی شد که در دل بیمار و ذهن معیوب خویش هوس حمله و تعرض به مهد شیران و سرزمین آزادگان ایران اسلامی را داشتند.
جنگ تمام شد اما غافل از آنکه جنگی که با عزت و سربلندی برای ایران به پایان رسید علیرغم همه ابعاد و پیچیدگی و تلفات ،جنگی کوچک و جهادی اصغر بود و میدانی پیچیده تر، سهمگین تر و خسارت بارتر و جنگی بزرگتر و پردامنه تر در پیش است.
جنگی که نه تنها به فتح مرزهای زمینی که به فتح مرزهای فرهنگی، اخلاقی و معرفتی می‌اندیشد جنگی که در مرحله اول با خاک و سرزمین جغرافیا سر و کار ندارد که مغزها و قلب‌ها را در تیررس مستقیم خود قرار داده و سپس گام در تصرف سرزمین می‌گذارد.
در این جنگ از تهاجم نظامی پر سر و صدا، انفجارها، تلفات انسانی محسوس، موشک باران و بمباران‌های وحشتناک و رعب‌آور خبری نیست بلکه تهاجمی بسیار نرم و ظاهری آراسته، زیبا، جذاب آهسته و آرام و فریبنده‌ای را شاهد هستیم که حتی عده‌ای از خودی‌ها نیز منفعل شده و وجود چنین جنگی را انکار کرده و آن را با تعامل فرهنگی اشتباه می‌کنند.
در جنگ فرهنگی دشمن لباس دوست می‌پوشد و گرگ لباس میش، شیطان لباس مصلح و بی‌بندو باری و بی‌عفتی لباس تمدن و پیشرفت و تمامی شئونات جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. از گفتار تا اخلاقش را از معماری تا معاشرت‌های اجتماعیش را از مهد کودک تا دانشگاهش را از آبدارخانه اداره تا آشپزخانه منازلش را همه و همه را تحت تاثیر آموزه‌های فرهنگ مورد نظر خویش در می‌آورد.
برای تهاجم فرهنگی مانع و بازدارنده‌ای وجود ندارد و هیچ سازمان و ملل و شورای امنیتی هم خود را مسئول نمی‌دانند که حداقل با صدور بیانیه‌ای معترضانه و یا بی‌خاصیت مواضع خود را اعلام کنند.
تهاجم فرهنگی تا اندرونی خانه‌ها و خلوت‌گاه‌های ما هم نفوذ کرده و برای آن برنامه دارد.
صحنه میدان او بسیار فراتر از جنگ نظامی است او تشخیص می‌دهد مردم چه باید بخورند چه باید بکنند چه چیزی را ببینند و چه چیزی را نبینند، چه چیزی را بشنوند و چه چیزی را نشنوند کجا بروند و کجا نروند چه بنویسند و چه چیزی ننویسند چه چیزی را باور کنند و چه چیزی را باور نکنند و ....
در جنگ فرهنگی میزان مجروحین، اسرا و تلفات بسیار سهمگین است اما نکته این است که این بردگان مد و ابتذال همواره به این اسارت افتخار می‌کنند ، در این جنگ مردان غیرتشان را گم می‌کنند و زنان حیا و عفتشان را و هیچ یک هم به روی خودشان نمی‌آورند.
در جنگ نظامی فرمان فرمانده برای همه حجت و تخلف از آن جرمی سنگین محسوب شده و به دادگاه نظامی و مجازات‌های سنگین ختم می‌شود اما در هجوم فرهنگی علیرغم دستورات مکرر و موکد مقام معظم رهبری به عنوان فرمانده عالی جبهه فرهنگی و انزارهای صریح ایشان نه تنها سنگربندی متناسبی به عمل نیامده که پس از سه دهه از انقلاب می‌گویند ما به جنگ فرهنگی اعتقادی نداریم.
پس باور کنیم جنگ فرهنگی بسیار سخت تر و گسترده‌تر و پیچیده‌تر از جنگ نظامی و نفوذ و تلفات آن بسیار بیشتر از جنگ نظامی است.
باور کنیم در این جبهه کوتاهی شده و جامعه به خصوص جوانان و نوجوانان در مصاف با دشمن تا بن دندان مسلح با کمترین آموزش و پشنوانه رها شده‌اند.
آری! اگر جنگی هست باید دفاعی هم باشد و اگر دفاعی برای حفظ باورهای دینی و اخلاقی هست باید از مرزهای الهی و معنوی باشد که آن هم دفاع مقدس است.
دفاعی که از جدال قابیل و هابیل آغاز و تا قیام مصلح کل مهدی موعود ادامه دارد بکوشیم از بازماندگان این قافله نور و شکست خوردگان جبهه فرهنگی نباشیم.
