قال رسول الله (ص): با عدوا بین انفاس الرجال و النساء فانه اذا کانت المعاینه و اللقاء کان الداء الذی لا دواء له.
پیامبر گرامی اسلام  (ص) می‌فرماید: مردان‌‌وزنان را از همدیگر تفکیک کنید، زیرا تماس و رودرروی همدیگر قرار گرفتن  زنان و مردان ،جامعه را به دردی بی درمان سوق می‌دهد.

ارتباط و تعامل افسار گسیخته و غیرطبیعی دختران و پسران در جامعه بخصوص در محیط‌های آموزشی آسیب‌های جدی اخلاقی و اجتماعی را در پی دارد و افراد جامعه را به چالشی جدی و خطرناک سوق می‌دهد.

اسلام مخالف روابط اجتماعی و سالم و منطقی نیست و نمی‌توان برای همیشه بین زن و مرد دیواری کشید و آنان را از تعامل با همدیگر منع کرد.

 اسلام دین تعادل است و از پیروان خویش می‌خواهد همه جا و بخصوص در ارتباط با جنس مخالف تعادل را رعایت کنند تا از مفسده‌های افراط و تفریط در امان بمانند.

بنابراین از نگاه اسلام روابط زن و مرد ممنوع نیست بلکه قانونمند بوده و منطبق بر شرائط جنسی و روحی زن و مرد تنظیم شده است.

به تعبیر،متفکر شهید استاد مطهری(ره): رابطه زن و مرد اجنبی سخت و خطرناک است، پلی است که پیران هم بر آن لغزیدند، آنچه اسلام به عنوان یک امر اخلاقی (نه واجب) توصیه می‌کند این است که تا حد ممکن اجتماع مدنی غیرمختلط باشد، جامعه امروز زیان‌های اجتماعی مختلط را با چشم خود می‌بیند. چه لزومی دارد که زنان فعالیت‌های خود را به اصطلاح دوشادوش مردان انجام دهند؛ اثر این دوش به دوش ها این است که هر دو همدوش را از کار خود باز میدارد و هر یک را به جای توجه به کار متوجه همدوش می‌کند تا آنجا که غالبا این همدوشی به هم آغوشی منتهی می‌گردد.1

 از نظر فقهی هم این مسئله کاملا مورد توجه واقع شده و نظریه های شرعی مراجع معظم بسیار روشن و راهگشا است و هیچ زمینه ای برای مناقشات دردسر زا و بی حاصل نمی گذارد . طبیعی است تنها معیار و فصل الخطاب در این موضوع موازین شرع مقدس اسلام بوده و پرچمداران فقاهت  و متخصصین فقه اهل بیت ،نیز مراجع معظم بوده  و همه به عنوان یک مسلمان باید به آن التزام عملی داشته باشند . نکته مهمی که در این موضوع به چشم می خورد این است که اسلام قائل به دیوار کشی بین زن و مرد نیست بلکه قانونمند نمودن آن را مد نظر قرار داده است و التزام به قانون هم به نفع همه گان است . لذا در پاسخ استفتائات به رعایت موازین شرعی و پرهیز از التذاذ و ریبه و موارد مشابه اشاره شده است .

در واقع اختلاط دختر و پسر دانشجو به شرطی مجاز شمرده شده است که منجر به فساد و گناه نشود . فساد و گناه و شاخصه های آن را هم شرع مقدس معین کرده است و تابع سلیقه و نظر افراد نیست . چه کسی می تواند ادعا کند اختلاط جنسیتی موجود در دانشگاهها کاملا پاک و خالی از تلذذ و ریبه است ؟

 وانگهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدارس آموزش و پرورش از حالت اختلاط خارج و با تفکیک جنسیتی آن به طور کامل موافقت شد و اتفاقا ثمرات بسیار خوبی بجای گذاشت . پر واضح است حساسیت امر در سن و سال جوانی که اقتضائات ومطالبات  جنسی آن بسیار بیشتر است اولویت بالاتری پیدا می کند . برخی ایراد می گیرند که اگر دانشگاه ها تفکیک شوند خیابان ها را چه کنیم ؟ به نظر نگارنده این ایراد ناشی از ناآگاهی شخص است چرا که در آیین آسمانی اسلامی برای این مقوله نیز راه حل پیشنهاد شده است . هرچند ما در زندگی روزمره به این نکته های اخلاقی و انسان ساز بی توجهیم . در روایتی آمده است پیامبر گرامی اسلام دستور دادند درب ورودی و خروجی بانوان در مسجد مدینه را تفکیک کنند و در روایتی  از رسول گرامی اسلام (ص) می خوانیم ،  زنان از وسط معابر تردد نکنند بلکه از کناره معابر استفاده کنند تا در معرض شانه به شانه شدن با مردان نا محرم قرار نگیرند . خلاصه اینکه :

اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیب که هست از مسلمانی ماست