شهوت افسار گسیخته، درد پنهانى‏ ، سم کشنده‏ و بیمارى هلاکت‏آور است. کسى که اهل شهوت است، از سلامتى نفس و روان، برخوردار نیست. عملى کردن خواسته‏هاى شهوانى و تبعیت از آنها، بدترین درد است‏ و لذا همنشین شهوت جنسى، روانى بیمار خواهد داشت.
تحریک مداوم جنسى و شهوانى، آرامش روانى را برهم مى‏زند و انسان را پیوسته در وضعیت هیجانْ نگه مى‏دارد. برانگیختگى مداوم جنسى و نوسان پى‏درپى شهوت، موجب فرسایش روان مى‏گردد. شهوت که زبانه کشد، کارى جز نابودى روح و روان آدمى ندارد.
جوان ما که متأسفانه به‏طور گسترده‏اى رویاروى با زنان و دختران غیر عفیف، ویترین‏هاى وسوسه‏انگیز مغازه‏ها، دوستان ناباب، آوازهاى حرام (مثلاً آوازهاى مشتمل بر مضامین غیراخلاقى یا شنیدن آواز زن نامحرم براى مردان)، فیلم‏ها و سى‏دى‏ها و عکس‏هاى مستهجن، و... قرار دارد، در حقیقت، همانند کسى است که پى‏درپى زیر بمباران قراردارد.
بمباران وسوسه‏ها و تحریک مداوم هوس جنسى، آرامش و آسایش جوان را مى‏رباید و چون آرامش، زیربناى سلامت روان است، نبود آرامش، یعنى محرومیت از سلامت روان و لذا کسى که عفّت نورزد و شهوت خود را کنترل نکند، پیوسته بیمار خواهد ماند. پیروى از شهوت، اساس همه محنت‏ها و دردهاست‏.و برآوردن تمامى خواسته‏هاى آن، آدمى را به وادى رنج و عذاب مى‏کشاند.چه‏بسا شهوت کوتاهى که حسرت بلندى را درپى خواهد داشت. کسى که شهوت خود را مهار نکند، در حسرت و اندوه فرو مى‏رود و هرچه لذت جویى‏اش افزون شود، درد و اندوهش نیز افزون مى‏گردد.

کنترل شهوت، براى روان آدمى، مناسب‏تر است و ارضاى دائمى شهوت، مایه سخت‏تر شدن آن. لذا جاى شگفتى است اگر کسى عاقبت اندوهبار شهوت را بداند و عفّت نورزد. عفّت مایه آرامش، آسایش و راحتى روح و روان آدمى است. شهوت خویش را کنترل کن، تا از گزند آفات روانى، سالم بمانى!