بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از دامهای موثر شیطان برای نفوذ در دلها، تسخیر قلبها و در نهایت ربودن اعتقادات و ایمان مومنین به ویژه جوانان، «غنا و موسیقی» است، که در مضامین دینی عنوان گناه کبیره و از امور حرام میباشد
«موسیقی» کلمهای است یونانی که با کمی تغییرات در لغت عرب وارد شده و از آنچه به زبان فارسی متصل گشته است و به «فن ترکیب صداها به نحوی که به گوش و دل خوشایند باشد» اطلاق میگردد.
واژه «غنا» عبارت است از «کشیدن صدا و گرداندن آواز در حلق به کیفیت مخصوص که اگر این کیفیت طربآور و مناسب به مجالس لهو و لعب و محافل معصیت گناه بوده و با آلات موسیقی موافق باشد حرام است.»
چنانچه در تعاریف آمده است، قید طرب آور بودن یکی از شرائط موثر در حرمت غنا از نگاه شرعی است.
حال باید دید «طرب» به چه حالتی میگویند؟
در پاسخ باید گفت: طرب حالتی است متاثر از شنیدن ساز، آواز و آهنگ موسیقی که سبب اندوه زیاد یا خوشحالی فوقالعاده و غیرطبیعی در انسان میشود. و به تعبیری دیگر، غنا حرام، صوتی است که شهوات انسان را تحریک و انسان درآن حال احساس میکند که اگر در کنار آن صدا، شراب و فساد جنسی نیز باشد کاملاً مناسب است. [
ادامه دارد