رابطه فرهنگ و تولید ملی به ابتکار و درایت مقام معظم رهبری با عنوان تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی نامگذاری و آغاز شده است.
صرف نظر از پیش زمینه های اقتصادی و ضروریات انکارناپذیر توجه تام و کامل به این شعار و تحقق حداکثری اهداف و ایده های مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در عرصه های اقتصادی به خصوص با توجه به هجمه اقتصادی دشمنان و لزوم حفظ و حراست از سرمایه ها و گسترش و هدایت تولیدات داخلی به سمت و سوی کیفیت و رضایتمندی مشتری باید تدبیری اندیشید همه بخش های جامعه و عرصه های مختلف مدیریتی نظام خود را در تحقق آرمان های نظام اسلامی در سال 1391 مسئول بدانند.
توضیحا اینکه نظام جمهوری اسلامی ایران نظامی مبتنی بر مطالبات دینی و برخوردار از هویت فرهنگی است و در تمامی شئونات نظام باید توجه به پیوست فرهنگی به عنوان یک اصل مهم و دارای اولویت مد نظر قرار بگیرد.
در غیر اینصورت هر چند در بخش هایی مانند صنعت، اقتصاد، تجارت و حتی هنر پیشرفت هایی ظاهری حاصل می شود اما به دلیل فاصله با مبانی فرهنگی نظام از آرمان های اصلی وهویت کلیدی نظام دور شده و نهایتا با بدترین آسیب ها و شکننده ترین آفت ها مواجه خواهیم شد.
لذا توجه به پیوست فرهنگی در مقوله های مختلف امری اجتناب ناپذیر است به عبارت دیگر رابطه تولید صنعتی و اقتصادی با فرهنگ رابطه ای متقابل است. یعنی نوع فرهنگ حاکم بر جامعه بر نوع تولید ات و بالعکس نوع تولیدات در شکل گیری فرهنگی جامعه تاثیر مستقیم دارد.
به عنوان مثال در تولید مبلمان و مصالح ساختمان، لوازم تزئینی، حمل و نقل، اسباب بازی، فیلم و کارتون، البسه و پوشش و دهها نمونه دیگر، اگر نگاه سالم فرهنگی بر مبنای آموزه های قرآنی و قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی حاکم شده و محصولات منطبق بر آداب و ضوابط اسلامی و اخلاقی باشد بالطبع در فرهنگ سازی صحیح و اخلاقمداری جامعه نقش موثری خواهد داشت ولی اگر پیوست فرهنگی و اخلاق در تولیدات مورد غفلت قرار گیرد تمامی این تولیدات در خدمت فرهنگ غربی و مغایر با اهداف و آرمانهای اسلام و نظام اسلامی قرار گرفته ،فرهنگ عمومی را بر اساس مبانی غیراخلاقی شکل گرفته و ذائقه مردم از فرهنگ اخلاقمداری به فرهنگ مبتذل و مادی سوق داده خواهد شد.
بنابراین استقلال فرهنگی و استقلال تولیدی و اقتصادی لازم و ملزوم و مکمل همدیگر بوده و باید توامان مورد توجه قرار گیرد.
