بهار گویاترین درس است و خزان و پاییز و زمستان درسی گویاتر .
سال نو اگر همراه با نو شدن فکر و روح و جان ما نباشد ما همان
کهنه فرسوده ایم .، هر چند جامه نو بپوشیم و به نظافت و نظم خانه
و آشیانه بپردازیم .
عید باید در درون ما برپا شود .......
اگر ما متحول نشویم از تحول سال چه سودی عائد مان می گردد ؟
اگر ما دگرگون نشویم از طبیعت کمتریم هرچند ادعایمان بالاست..
اگر غوغای بهار در باغ زندگی ما برپا نشود واگر بلبل جوانی بر
شاخسار عمرمان ترانه زیبای پاکی نخواند و حال درونی ما تحویل
و تحول نیابد صد بهار هم اگر بیاید و بگذرد ما همان خزان زده
سرد و خموشیم......
کاش قدر جوانی را بدانیم ....
بهار در دل و جان و اندیشه ماست ..
امام علی (ع) می فرماید:
هر روزی که در آن گناه نشود عید است . پس معلوم است روز(یا شبی) که انسان در آن الوده به گناه و نافرمانی خداوند گردد شوم و نکبت است ولو در ظاهر عید باشد . پس به عنوان یک شیعه علی (ع)تصمیم بگیریم عید نوروز را عید واقعی کنیم . با این کاردوخوشحالی عایدمان می شود . اول شادی به دست آوردن رضای خدا و خشنودی ائمه معصومین (ع) بخصوص امام زمان (عج) که لحظه به لحظه شاهد اعمال و رفتار ماست ودوم شادی ناشی از عید سعید نوروز.
چهار شنبه سوری چیست ؟ چه ریشه ای دارد ؟ از کجا آمده ؟ آیین های منتسب به آن چه مستنداتی دارند ؟ برخو.رد ما با این پدیده چگونه باید باشد ؟ و دهها سوال دیگر نمونه ای از پرسش هایی است که پیرامون چهار شنبه آخر سال میشود و پاسخ قانع کننده ای هم برای آن به گوش نمی رسد .
به نظر من همان مقدار که نوروز دارای پیشینه و ریشه است چهارشنبه آخر سال بی ریشه و فاقد مستندات لازم می باشد . این روز نه در فرهنگ و تمدن ایرانی و نه در مبانی دینی و سنت های مذهبی امتیاز خاص و برجستگی مشخصی نسبت به سایر روزها و شب ها ندارد و اگر احیانا از نظر تاریخی نیز اتفاق مرتبط خاصی در این روز رخ داده باشد با نگاه امروز مردم به آن هیچ سنخیتی نارد .
برخی از رسومات منتسب به این روز از قبیل پریدن روی آتش ، ایجاد مزاحمت های صوتی و ناهنجاری های اجتماعی نیز با فرهنگ ایرانی اسلامی کاملا بیگانه است .
نگاه سیاسی به چهار شنبه سوری
از سوی دیگر ترویج افراطی چهارشنبه سوری و مراسم مربوط به آن در شرایط فعلی رنگ و بوی سیاسی نیز به خود گرفته و دشمنان بدخواه را به فکر دامن زدن به این قضیه ، ترویج و تهییج مردم به روی آوردن به این مراسم البته با نیتی کاملا مغرضانه و شوم انداخته است . لذا مردم بخصوص جوانان عزیز توجه داشته باشند به بهانه چهارشنیه سوری در دامن دشمن نیفتند و بازیچه اهداف شوم آنان نگردند.
از نگاه امنیتی
از نگاه امنیتی نیز آسیب های ناشی از چهارشنبه سوری زنگ خطری برای جامعه محسوب می گردد . ایجاد هرج و مرج ، آتش سوزی ، صدمات جانی و مالی فراوان ، مزاحمت و رعب و وحشت برای دیگران ، سد معبر و احیاتا بر خوردهای ناشابست با دیگران از جمله این موارد است .
چهار شنبه سوری و فرهنگ سوزی
چنانچه گفته شد چهارشنبه سوری مبنای متقن و محکمی از نظر فرهنگی و تاریخی ندارد و رفتارهای مربوط به این روز با فرهنگ مهر و محبت اسلامی و تمدن غنی و ریشه دار ایرانی مغایر است . بنابر این خشونت ، ایذاء مردم ، رفتارهای غیر اخلاقی ، توسل به آتش برای خوشبختی ، و به هم ریختن هنجارهای اجتماعی جامعه چیزی جز فرهنگ سوزی نمی تواند باشد . در فرهنگ دینی شادی و نشاط و ابراز آن دارای معیار و چهار چوب معینی است که با موازین عقلی و فطری انسان هم سازگاری دارد . مشخص است که از نظر مبانی دینی و عقلی ارتکاب هر آنچه که برای خود انسان یا دیگران ضرر داشته باشد حرام و خرید و فروش و استفاده از آن هم غیر مجاز می باشد . حال چگونه یک مراسم خرافی که حاصلی جز هنجار شکنی ، اسراف و بد اخلاقی های فردی و اجتماعی ندارد به عنوان سنتی ملی و ایرانی معرفی می گردد خود جای سوال دارد .
تخلیه هیجانات
برخی از افراد در توجیه آشوب های اجتماعی و آسیب های ناشی از آن در چهارشنبه سوری بحث تخلیه هیجانات جوانان را به رخ کشیده و آن را دلیلی برای جواز ارتکاب این اعمال میدانند . در پاسخ این افراد باید گفت درست است موضوع تخلیه هیجانات جوانان در جای خود دارای جایگاه خاصی است اما بدیهی است که حتی این موضوع هم باید نظام مند و قانونمند باشد . و الا اگر بنا باشد هرکس برای تخلیه خود هر کار که دلش بخواهد انجام دهد که سنگ روی سنگ بند نمی شود .
تخلیه هیجان باید به نحوی باشد که اصول اعتقادی ، اخلاقی ، امنیتی ، سیاسی و حقوق دیگران مورد تعرض قرار نگیرد .
