حجله سبز
گل دفتر اسرار خداوند گشوده است
شادی ورق تازه ای از پند گشوده است
آیینه عریانی زیبای معانی است
این حجله سبزی که خداوند گشوده است
شور سحر حشر اگر باورتان نیست
گل مصحف صد برگ به سوگند گشوده است
برسجده احساس بنفشه است نشانی
سجاده سبزی که خداوند گشوده است
تفسیر لطیفی است زپاکی دل کوه
این چشمه که از دماوند گشوده است
سرشار ز شیرینی شیدایی خویش است
این غنچه که لب را به شکر خند گشوده است
پاک است طربنامه خوشبوی ملوکش
این گل که چنین چهره خرسند گشوده است
امام علی (ع) می فرماید:
هر روزی که در آن گناه نشود عید است . پس معلوم است روز(یا شبی) که انسان در آن الوده به گناه و نافرمانی خداوند گردد شوم و نکبت است ولو در ظاهر عید باشد . پس به عنوان یک شیعه علی (ع)تصمیم بگیریم عید نوروز را عید واقعی کنیم . با این کاردوخوشحالی عایدمان می شود . اول شادی به دست آوردن رضای خدا و خشنودی ائمه معصومین (ع) بخصوص امام زمان (عج) که لحظه به لحظه شاهد اعمال و رفتار ماست ودوم شادی ناشی از عید سعید نوروز.
بهار گویاترین درس است و خزان و پاییز و زمستان درسی گویاتر .
سال نو اگر همراه با نو شدن فکر و روح و جان ما نباشد ما همان
کهنه فرسوده ایم .، هر چند جامه نو بپوشیم و به نظافت و نظم خانه
و آشیانه بپردازیم .
عید باید در درون ما برپا شود .......
اگر ما متحول نشویم از تحول سال چه سودی عائد مان می گردد ؟
اگر ما دگرگون نشویم از طبیعت کمتریم هرچند ادعایمان بالاست..
اگر غوغای بهار در باغ زندگی ما برپا نشود واگر بلبل جوانی بر
شاخسار عمرمان ترانه زیبای پاکی نخواند و حال درونی ما تحویل
و تحول نیابد صد بهار هم اگر بیاید و بگذرد ما همان خزان زده
سرد و خموشیم......
کاش قدر جوانی را بدانیم ....
بهار در دل و جان و اندیشه ماست ..
