تا که بوديم نبوديم کسي
کشت ما را غم بي هم نفسي
تا که رفتيم همه يار شدند
خفته ايم وهمه بيدار شدند
قدر آينه بدانيد چو هست
نه درآن وقت که افتاد و شکست
تشکر از وبلاگ خوبتان