به نظر من حديث شما و عمل امام و سوال ايشان در مورد فقير يا ثروتمند بودن ظاهر مسئله است.

دليل شكست حكومت علي ع را اگر شما با ديد علمي و بدون تعصب تحقيقكنيد خواهيد اموخت كه عدالت اجتماعي اين نيست كه به مردم در صورت نداشتن كمك مالي يا شكم گرسنگان را با فطره و ذكات پركرد.

و رسيدگي به حال مستمندان نيز امروزه در كشور ما با جمع اوري ژول از مردم و دادن ان به مستحقان هم نبايد هميشه گي بلكه مقطعي تلقي كرد.

انسان افريده خدا داري غيرت است.

حكومت دردست شيعه در ايران مي باشد.

وظيفه حكومت است كه با ايجاد كارو تقسيم بيتلامال كه مي شود همان اصل 44 اگر اجرا به خوب شود مردم ديگرنيازي ندارند كه يك بازاري بيايد از روي رحم و ترحم به يك مستمند كمك كند و غرور ان مرد شكسته شود.

ما بايد به اين مسئله زماني كه قدرت در دست مسلمانان است ريشه اي برخورد كنيم.

زماني كه ان امام با ان فقير انگونه برخورد كرده فدرت در دست دشمنان اسلام بوده است.

اين ملكت روزي حداقا 3 بيليون دلار در امد دارد.

شان انسان در گرفتن فطره و ذكات نيست.

شان انسان اين نيست كه عده اي بخورند و عده اي ژيش انها به گدايي بروند.

شان انسان احسن الخالقين اگر باشد كه هست بالاتر از ان است كه شما در داستان خودتان نوشته ايد البته من مخالف ان نيستم.

ولي قدر منزلت ايراني و مسلمان شيعه ان نيست كه در حال حاظر انگونه عمل مي شود.

اميدوارم هدف بنده را متوجه شده ايد.

موفق باشيد